زینب السادات نظام الدینی - مربی، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
آلاء فتاحی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
امیرحسین صادقی رونیزی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

یکی از ارکان مهم رشد و توسعه در ایران، صنعت پتروشیمی است که اخیرا از روند رو به رشد و به طور کل ریسک های بالقوه ای برخوردار بوده است. بنابراین مسئله ی مهمی که مطرح می شود مربوط به ریسک های صنعت پتروشیمی می باشد. روش های استاندارد زیادی برای ارزیابی ریسک وجود دارد. لذا هدف از این پژوهش ارزیابی ریسک پروژه تعمیرات در یکی از صنایع پتروشیمی جنوب غرب ایران، به روش FMEA می باشد. پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی-مقطعی از نوع کیفی است که در سال ۱۴۰۰ بر روی پروژه ی تعمیرات در یکی از صنایع پتروشیمی جنوب غرب کشور صورت گرفته است. براساس نتایج بدست آمده با توجه به درصد RPN های به دست آمده برای هر فعالیت، تکنسین ابزار دقیق بیشترین درصد ریسک (۱۴.۱۶ درصد) را در بین سایر فعالیت ها دارد. همچنین فعالیت نفر خدماتی کمترین درصد ریسک (۱.۸۳درصد) را دارد. با توجه به مجموع RPN های به دست آمده از ریسک های ایمنی برسی شده ی موجود در پروژه ی تعمیرات، ۶۰.۷۵ درصد فعالیت ها در درجه بندی ریسک متوسط قرار دارند، ۳۳.۶۴ درصد فعالیت ها درجه ریسک بالا، درجات ریسک بحرانی و کم نیز به طور یکسان ۲.۸۰ درصد را به خود اختصاص داده اند. براساس میانگین RPN های به دست آمده از هر فعالیت، داربست بند، بیشترین مقدار ریسک (۲۴۴) را در بین فعالیت های این پروژه ی تعمیرات دارد.

صنعت پتروشیمی، ارزیابی ریسک، ایمنی، FMEA، ایران