چشم انداز توسعه ملی و راهبردهای کلان توسعه پایدار

واژه توسعه پایدار در ادبیات برنامه ریزی ملی کشوها از حدود 15 سال قبل در اجلاس زمین مطرح گردید، مفهوم توسعه پایدار دارای سابقه بیشتری است و عمدتاً در بخش های مختلف نظیر بهره برداری مناسب از زمین در کشاورزی کار برد داشته است . در اجلاس زمین به کشورها توصیه گردید راهبردهای ملی توسعه پایدار تدوین نمایند که کشورهای مختلف بادبدگاههای متفاوت مجموعه های تدویین و ارائه نمودند . در نشست جهانی برای توسعه پایدار در ژوهانسبورگ تلاش گردید برنامه عمل برای راهبرد و اهداف توسعه پایدار تدوین گردد که در سطح جهانی منجر به برنامه های دوساله با شعارهای مشخص از 2002 تا 20 سال گردید و در هر برنامه دو ساله ضمن بررسی چا لش ها در سال اول، اقدام به تدوین برنامه های میان مدت و بلند مدت برای هر موضوع در سال دوم می شود. برنامه های فوق در نشست های سالیانه کمیته توسعه پایدار سازمان ملل (CSD) مورد بررسی قرار می گیرد. کشورهای جهان عمدتاٌ دارای برنامه های بلند مدت و میان مدت نیز می باشند که بعضاٌ قبل از طرح "راهبردهای ملی توسعه پایدار برای کشورها" تدوین گشته است . یکی از چالش های مهم در برنامه ریزی کشورها نحوه هماهنگی و تلفیق راهبردهای تو سعه پایدار با برنامه های بلند مدت کشور می باشد . به الگو قابل طرح می باشد: 1. تغییر برنامه های بلند مدت کشور و تبدلی آن براساس راهبردهای ملی توسعه پایدار 2. تدوین راهبردهای توسعه پایدار به موازات برنامه های بلند مدت کشور و تلاش در حول تضادها و اختلافات آنها 3. تدوین راهبرهای ملی توسعه پایدار در بستر برنامه های میان مدت توسعه و اصلاح و تقویت عناصر پایداری و اصلاح جهت برنامه های آینده میان مدت کشور بر اساس نگرش توسعه پایدار.