مطالعه روند تغییرات دمای شبانه در ایران مرکزی به روش ناپارامتری من-کندال

   مقطع زمانی موردمطالعه در این بررسی یک دوره ۴۶ ساله می باشد که از سال های ۱۹۶۵ تا ۲۰۱۰ را در برمی گیرد و ایستگاه های مرکز استان های اصفهان، یزد، سمنان، کرمان و اراک را به عنوان نمایندگان ایران مرکزی شامل می شود. ابتدا سعی شده است با استفاده از روش رتبه ای من - کندال تغییرات داده ها شناسایی شوند و سپس نوع و زمان آن مشخص گردد. هدف از این تحقیق، بررسی روند تغییرات دمای حداقل در مناطق مرکزی ایران و تغییرات احتمالی آن از حالت نرمال با استفاده از آزمون ناپارامتری من-کندال می باشد.  نتایج به دست آمده از تحلیل دمای شبانه نشان می دهد که زمان شروع بیشتر تغییرات ناگهانی و از هر دو نوع روند و نوسان بوده است. در تمام ایستگاه ها روند دمای شبانه مثبت ارزیابی شده است و حاکی از گرم شدن دمای شبانه در طول دوره بوده است. همچنین نتایج نشان می دهد که درصد تغییرات فصل زمستان با تابستان و بهار با پاییز دقیقا باهم برابر بوده است ولی زمان شروع تغییرات در ایستگاه های منطقه یکسان نیست و ۱۰۰% تغییرات در ۲۳ سال اول دوره موردبررسی صورت گرفته است.

Keywords:

تغییر اقلیم , نوسان اقلیمی , روند دمای حداقل , آزمون من – کندال , ایران مرکزی