محمد بهرامی - استادیار آمار، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
صدیقه کیانی سلمی - استادیار جغرافیا و اکوتوریسم، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
امید صدرزاده خوئی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع (بهره وری و سیستم ها)، دانشگاه پیام نور عسلویه، ایران

اطلاع از سطح رضایتمندی شهری شهروندان در ابعاد مختلف، نمایانگر ضعف ها و قوت های مدیریت شهری و راهنمایی بر برنامه ریزی های خرد و کلان خصوصا برای شهرداری ها است. مسئله ای که هدف انجام این پژوهش قرار گرفته است. روش مورداستفاده در این پژوهش توصیفی پیمایشی بوده و جامعه ی آماری آن را شهروندان اصفهانی با حجم نامتناهی مفروض تشکیل داده اند. شیوه نمونه گیری به صورت طبقه ای (با تخصیص اپتیمم) بوده و ۳۱۰ شهروند را در چهارچوب ۱۷ طبقه ی شهری شامل شده است. روش های آماری مورداستفاده در این پژوهش ، تحلیل عاملی اکتشافی به روش مولفه های اصلی و استنباط های ناپارامتری برای مقایسه، شامل آزمون های ویلکاکسون و فریدمن بوده که با استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفته است. ابزار جمع آوری اطلاعات ، پرسشنامه ای حاوی ۳۵ سوال بسته پاسخ با استفاده از مقیاس پنج درجه ای لیکرت است که روایی محتوایی آن توسط متخصصان تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به میزان ۷۴/۰ محاسبه شده است. یافته ها حاکی از شناسایی ۹ عامل (بعد) رضایتمندی است که بر اساس مقایسات انجام شده ، تمیزی و زیبایی شهر بیشترین عامل در ایجاد رضایت برای شهروندان بوده و ساختار حمل ونقل و ترافیک شهری ، فرهنگ اجتماعی ، امکانات اقتصادی ، امکانات آموزشی ، بهداشت و درمان ، امنیت ، رفع نیازهای اولیه و نهایتا امکانات تفریحی ؛ به ترتیب در رده های بعدی قرار می گیرند.

اصفهان, تحلیل عاملی, تخصیص اپتیمم, رضایتمندی شهری, نمونه گیری طبقه ای