بررسی ساختار زمین شنا سی دشت موسیان ایلام در تغذیه سفره آب زیرزمینی منطقه

دشتهای جنوبی و غربی استان ایلام، به علت شرایط مناسب اقلیمی، قابلیت دو فصل کشت در سال را دارند. کیفیت نامناسب اغلب رودخانه های مرزی در فصول کم آبی باعث شده است کشاورزان به استفاده هر چه بیشتر از منابع آب زیرزمینی که از کیفیت بهتری برخوردار است روی آورند، بطوریکه در سالهای اخیر سطح سفره آب زیرزمینی منطقه شدیداَ افت داشته است، از طرفی توزیع نامناسب مکانی و زمانی بارندگی و فقر پوشش گیاهی باعث می شود که نزولات جوی بصورت سیلابهای مخرب، سالیانه خسارات بسیاری به کشاورزان وارد نماید، لذا نیاز به مهار اینگونه جریانها وجود دارد که ضرورت اجرای طرح آبخوانداری (پخش سیلاب ) را در منطقه محرز ساخته است. طرح پخش سیلاب و تغذیه مصنوعی سفره آب زیرزمینی منطقه فوق الذکر از سال 1375 آغاز شده و روستاهای پتک دیناروند، بره بیجه، پتک اعراب، جلیزی بالا، سادات ودالپری در پایین دست طرح قرار گرفته و از مزایای کنترل سیلاب و تغذیه سفره آب زیرزمینی بهره مند میشوند. اما از عمده ترین مسأله مورد بررسی در یک سیستم پخش سیلاب اندازه گیری مقدار کمی آب نفوذی به سفره ای زیرزمینی می باشد و از مهمترین پارامترها ی که بدین منظور مورد بررسی قرار می گیرد زمین شناسی و نوع طبقات زیرین آن و بررسی لایه های تراوا و ناتراوا می باشد که در این تحقیق به این مهم پرداخته شده است. قابل ذکر است مهمترین سازندهای زمین شناسی حوزه دشت موسیان از قدیم به جدید عبارتند از سازندهای آغاجاری و بختیاری که تا رسوبات آبرفتی کواترنر ادامه می یابد.

Keywords:

پخش سیلاب , تغذیه مصنوعی , سفره آب زیرزمینی , زمین شناسی , تراوا و ناتراوا