ر پورجعفر - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد د
ن هدایت - استاد یار گروه سازه های هیدرولیکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
ع افروس - عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

مطالعه نظام مند تراز آبی منابع زیر زمینی در مدیریت این منابع حیاتی تجدید شونده از اهمیت زیادی برخوردار است. تغذیه مصنوع ی یکی از شیوه های جبران برداشت آب در مناطقی است که نیاز مبرم به تولیدات کشاورزی دارند.هدف از این پژوهش مطالعه روشهای بهینه سازی تغذیه مصنوعی در دشت باغملک استان خوزستان می باشد. بدین منظور دبی 37 حلقه چاه برداشت و سطح ایستابی 7 چاه مشاهده ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله از مدل سازی این چاهها، حاکی از خطای بسیار معنی داری نسبت به استاندارد بوده که مسیر این تحقیق را به گونه ای تغییر داد تا بتوان با تغییر مرحله ای مقدار متغیر ها، نتایج را تحلیل و تفسیر نموده و روند آزمون را به گونه ای ادامه داد تا به یک روند مطلوب برای منطقه مورد مطالعه دست یافت. نتایج بدست آمده نشان دهنده این است که تغییر دبی چاهها، همچین اضافه نمودن 10 حلقه چاه برداشت ،تأثیری در بهبود نتایج نداشته اس ت.اما افزایش ضریب نفوذ (تغذیه) ، همچنین افزایش ضرایب هدایت هیدرولیکی توانسته است تأثیر بسزا یی در بهبود نتایج به وجود آور د. همچنین با حذف دو چاه مشاهده ای 1و 7 به جواب بهینه دست می یابیم. بنا بر این سه عامل شناخته شده در بهبود نتایج این تحقیق، افزایش ضریب نفوذ، افزایش ضرایب هدایت هیدرولیکی و حذف دو چاه مشاهده ای 1و 7 می باشد.

منابع زیرزمینی، تغذیه مصنوعی، مدل سازی