تأثیر شوری آب آبیاری بر عملکرد محصول گندم

در مناطق خشک و نیمه خشک ایران اکثر آبهای آبیاری از کیفیت مطلوبی برخوردار نبوده و به درجات مختلف با شوری همراه می باشد . اغلب از اینگونه آبها برای کشت گیاهان مقاوم و نیمه مقاوم به شوری استفاده و در بسیاری از موارد از عملکرد نسبتاً مطلوبی نیز برخوردار است . لذا جهت تعیین تحمل گیاهان مختلف به شوری خاک و آب و کاهش عملکرد آنها انجام مطالعات منطقه ای ضروری بنظر میرسد . بمنظور بررسی عملکرد گندم (رقم روشن) با کاربرد سه نوع کیفیت آب آبیاری 9/8، 4/10 و 8/2 دسی سیمنس بر متر آزمایشی در غالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار برای مدت سه سال زراعی در ایستگاه تحقیقات زهکشی و اصلاح اراضی رودشت به اجرا درآمد . نتایج حاصله نشان میدهد که شوری آب آبیاری تاثیر معنی داری در عملکرد دانه، ارتفاع ساقه، طول خوشه و وزن هزار دانه داشته است . همچنین تاثیر معنی داری درعملکرد کاه مشاهده گردید. در تیمارهای شوری آب آبیاری 1/8، 4/9 و 8/2 دسی زیمنس بر متر میانگین عملکرد دانه گندم به ترتیب 4201، 3875 و 2827 کیلوگرم در هکتار بود که میزان کاهش عملکرد دانه در شو ری آب آبیاری 4/9 و 8/2 دسی زیمنس بر متر نسبت به 1/8 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 8 و 32 درصد بوده است . عملکرد کاه در تیمارهای شوری آتب آبیاری به ترتیب 5835، 5382 و 4268 کیلوگرم در هکتار است . میزان کاهش عملکرد کاه نیز در دو کیفیت آب آبیاری فوق الذکر نسبت ب ه شوری آب آبیاری 1/8 دسی زیمنس بر متر 8 و 27 درصد می باشد . میزان هزار دانه به ترتیب در شوریهای آب آبیاری 40/0، 39/3 و 34/3 گرم بدست آمد.