آذین حاجی علی بیگ - Pediatric Infectious Diseases Research Center, Communicable Diseases Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran.
کوثر جعفری سوادکوهی - Pediatric Infectious Diseases Research Center, Communicable Diseases Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran.
لیلا شهبازنژاد - Pediatric Infectious Diseases Research Center, Communicable Diseases Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran.
فاطمه حسین زاده - Pediatric Infectious Diseases Research Center, Communicable Diseases Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran.
محمدصادق رضایی - Pediatric Infectious Diseases Research Center, Communicable Diseases Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran.

در سال ۲۰۲۰-۲۰۱۹ کروناویروس جدیدی به عنوان عامل عفونت­های حاد تنفسی متعددی به نام SARS-CoV-۲ تحت عنوان COVID-۱۹ شناخته شد. تابه حال بیش از ۲۰۰ میلیون مورد بیماری گزارش شده است. بیماری عمدتا از طریق ترشحات و قطرات درشت و ریز تنفسی و حتی ذرات بسیار ریز معلق در هوا و یا تماس مستقیم انتقال می­یابد. انتقال عفونت ۳-۲ روز قبل الی ۱۴-۷ روز پس از بروز نشانه­های بیماری عارض می-گردد. تماس طی ۱۴-۲ روز از شروع علائم در فرد مبتلا می­تواند فرد را در معرض ابتلا قرار دهد. علائم در کودکان معمولا بین ۱۴-۲ روز بعد از تماس ظاهر می­شود. اگرچه سیر بیماری در کودکان بسیار ملایم­تر و خفیف­تر از بالغین می­باشد و اکثر کودکان بدون علامت هستند ولی علائم خفیف مشابه سرماخوردگی شامل؛ تب، بی حالی، خستگی، بی اشتهایی، سرفه و رینوره و یا علائم گوارشی به صورت؛ استفراغ، اسهال و درد شکم از مشکلات شایع کودکان است. درگیری پوستی به صورت راش ماکولوپاپولر منتشر، پتشی و کهیر بوده و درگیری انواع سطوح مخاطی دیده می­شود. در تعداد کمی از بیماران درگیری قلبی و سایر اعضای بدن به صورت درگیری قلبی، پوستی و... در مرحله دوم بیماری به صورت سندرم وابسته به کووید-۱۹ به نامMultisystem-inflammatory syndrome (MIS-c) اتفاق می­افتد. برمبنای احتمال جداسازی ویروس یا آنتی بادی اختصاصی، یافته­های رادیولوژیکی ریه و یا سایر نشانه­های بالینی، تماس نزدیک با بیمار مشکوک یا بیمار قطعی مبتلا، تشخیص بیماری به سه گروه؛ قطعی، محتمل و مشکوک دسته بندی می­شود. موارد مشکوک دارای علائم و موارد محتمل دارای تغییرات رادیولوژیک مطرح­ کننده بیماری هستند. بهترین روش تشخیص بیماری RT-PCR نازوفارنکس است. در بیماران دچار اسهال RT-PCR مدفوع نیز کمک کننده است. تصویربرداری قفسه سینه برحسب بیمار انجام می­شود. برای جلوگیری از انتقال عفونت، در افراد مبتلا انجام قرنطینه مناسب لازم است. عفونت و بیماری کووید-۱۹ مانند عمده موارد بیماری­های ویروسی درمان اختصاصی ندارد. درمان بیماران در موارد علامت­دار حمایتی با تامین آب، الکترولیت­ها و کالری مناسب می­باشد. در موارد شدید بیماری، علاوه بر اکسیژن درمانی و درمان حمایتی از داروهای غیراختصاصی ضدویروسی مانند رمدسیویر یا فاویپیراویر و ...، درمان جایگزینی دیگر مانند کورتیکواستروئید و IVIG و ... استفاده می­شود. جهت پیشگیری از بیماری، علاوه بر رعایت فاصله مناسب اجتماعی و استفاده از ماسک و دستکش، واکسن­های متعددی مطرح شده اند که تاکنون هیچ یک در سن زیر ۱۸ سال توصیه نشده­اند.  

Children, COVID-۱۹, Social distance, RT-PCR., کودکان, کووید-۱۹, پیشگیری, RT-PCR, MIS-C, واکسن.