شهره کلاگری - Golestan University of Medical Sciences
خدیجه یزدی - Golestan University of Medical Sciences
زهرا سبزی - Golestan University of Medical Sciences
محمدعلی وکیلی - Golestan University of Medical Sciences

مقدمه: فرسودگی شغلی در پرستاری یک نگرانی جهانی و ناشی از مواجه مکرر و شبانه­روزی با       موقعیت­های استرس­زا است. این مطالعه با هدف تعیین جایگاه پرسشنامه اختصاصی درارزیابی چالش فرسودگی شغلی پرستاران انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر، مقطعی با رویکرد توصیفی – تحلیلی بود که  در سال ۱۳۹۷  در ۶۳۷ نفر از پرستاران  انجام شد. برای جمع اوری داده­ها از روش نمونه­گیری خوشه­ای استفاده شد. ابزار گرداوری داده­ها پرسشنامه اختصاصی فرسودگی شغلی پرستاران بود.  به وسیله SPSS نسخه ۱۶فراوانی، میانگین و انحراف معیار و هم چنین پس از اثبات عدم نرمالیتی با آزمون­های استنباطی نظیر آزمون من ویتنی، کروسکال والیس داده­ها تحلیل شد. یافته­ها: در مطالعه حاضر اکثر پرستاران (۴/۸۵ درصد) زن بودند. میانگین دامنه سنی و سابقه کار پرستاران به ترتیب  ۰۷/۷ ± ۲۹/۳۳ و ۴۶/۷ ± ۱۴/۸ بود، میانگین فرسودگی شغلی پرستاران۲۰/۱۸±۶۰/۱۲۳  بود. بیشترین میانگین به حیطه­های پیامدها ۰۱/۱۰ ± ۷۴/۴۰ و پیش­آیندهای سازمانی ۳۶/۴  ± ۷۶/۳۲ و کمترین آن به سرسختی شخصیت ۷۴/۲ ± ۰۸/۲۱اختصاص داشت. از بین عوامل جمعیت شناختی، بین متغیرهای وضعیت تاهل، استخدام، تعداد فرزندان و شیفت کاری با فرسودگی تفاوت معنی­دار اماری وجود داشت(۰۵/۰ P< ). نتیجه­گیری: یافته ­های این مطالعه نشان داد که  میانگین فرسودگی شغلی پرستاران  در مجموع در حد متوسط بود و بیشترین  زیر مقیاس­های دخیل در فرسودگی در زیر مقیاس پیامدها و پیش­ایند های سازمانی مشاهده شد. لذا ضروری است که مدیران پرستاری بتوانند با  شناخت عوامل  فرسودگی با  طرح برنامه­ها و کارگاه­های مرتبط نسبت به کاهش و حذف عوامل فرسودگی و حفظ امنیت و سلامتی جسمی و روانی پرستاران بکوشند.  

Job Burnout, Nurse, Specific Questionnaire, Challenge, فرسودگی شغلی, پرستار, پرسشنامه اختصاصی, چالش