ساره رجبی اگره - دانشجوی کارشناس ارشد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمد علی بهمنیار - دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمود رضا رمضانپور - اعضاء هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی مازندران
کاظم خاوازی - استادیارپژوهش موسسه تحقیقات خاک و آب کشور

به منظور بررسی تأثیر باکتری سودوموناس فلورسنت در جهت کاهش صدمات ناشی از کاربرد آب شور در گیاه برنج، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل، براساس طرح پایه کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل پنج سطح شوری آب(700، 1400، 2800، 4200، 5600 میکروزیمنس بر سانتی متر ) و چهار مایه تلقیح سودوموناس فلورسنت(4، 11، 108، 169) و یک سطح کنترل بود. نشاء های برنج پس ازتلقیح با سویه های مورد نظر در گلدانها کاشته شدند. قبل از برداشت، شاخص های رشد گیاه شامل ارتفاع گیاه، طول برگ پرچم، تعداد دانه در خوشه و در مرحله برداشت بیوماس کل، عملکرد دانه و شاخص برداشت تعیین شدند. نتایج نشان داد، با افزایش شوری عملکرد دانه، تعداد دانه در خوشه و ارتفاع گیاه به طور معنی داری (p<0/01) کاهش یافت. تلقیح برنج با سویه های مورد نظر در تمامی سطوح شوری باعث افزایش معنی دار شاخص های یاد شده گردید. در بین سویه های مورد بررسی، سویه سودوموناس پوتیدا 169 بیشترین تاثیر را بر عملکرد و اجزاء عملکرد برنج در شرایط شور داشت. نتایج این تحقیق نشان داد که در شرایط شور می توان از کلیه سویه های باکتریهای مورد آزمایش بعنوان باکتریهای محرک رشد گیاه استفاده نمود.

سودوموناس فلورسنت، تنش شوری، برنج، عملکرد