کامیار رئیسی فر - دانشجوی دکتری مدیریت رفتار سازمانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه، تهران، ایران
علیرضا ملتی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی

فرسودگی شغلی یکی از مهمترین آسیبهایی است که در سالهای اخیر، پس از استرس شغلی، بیشترین توجه محققان حوزه سلامت کاری و شغلی را به خود معطوف ساخته است. اهمیت این آسیب و پیامدهای آن برای فرد و سازمان سبب شده است رویکردهای متعددی برای مواجهه و مقابله با آن طرح شود و درمورد این رویکردها پژوهش­هایی انجام گیرد. یکی از این رویکردها، رفتار سازمانی مثبت­گراست. رفتار سازمانی مثبت­گرا به­عنوان شاخهای از رفتار سازمانی- که در سال­های اخیر در زمینه روان­شناسی مثبت­گرا مطرح شده- زمینهساز کاهش آسیبهای شغلی، از جمله فرسودگی شغلی در افراد است. به­همین­منظور، پژوهش حاضر با مدل سازی رابطه میان این­دو در قالب مدل معادله­های ساختاری، به بررسی ارتباط آنها پرداخته است. نتایج نشان می­دهد میان سرمایه روانشناختی، به عنوان سازه اصلی رفتار سازمانی مثبت­گرا و فرسودگی شغلی به عنوان یک آسیب شغلی، رابطه منفی معناداری وجود دارد. به­علاوه، یافتهها نشان میدهد از میان ابعاد سرمایه روانشناختی، امید بیشترین رابطه منفی را با فرسودگی شغلی دارد.

آسیبهای شغلی, رفتار سازمانی مثبت گرا, سرمایه روانشناختی, فرسودگی شغلی