رحمت الله قلی پور - دانشگاه تهران(پردیس قم)
بهزاد پور سید
علی حمیدی زاده - دانشگاه تهران
عبدالرضا امیری - دانشگاه تهران

در سال های اخیر به منظور علمی نمودن سیاست ها، فعالیت نهادهای سیاست پژو در فضای سیاست گذاری، افزایش یافته است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر این نهادها در فضای سیاست‎گذاری است. به این منظور از مدل ارایه شده توسط دوکشیر و ترلاو استفاده شده است. این مدل که روند سیاست پژوهی را شکل می دهد، از چهار بعد، تشخیص مشکلات و شناسایی مسایل، درک مسایل اصلی، پشتیبانی از برنامه اقدامات انتخابی و اثر ارزیابی و فرآیند کنترل تشکیل شده است. فرض بر آن است روندهای فوق تاثیر زیادی بر علمی نمودن سیاست ها خواهند گذاشت. در بررسی پیمایشی بین نهادهای سیاست پژو در ایران، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی به عنوان جامعه ی آماری انتخاب شده است. از بین ۱۲۰ نفر اعضاء جامعه ی آماری، ۴۰ نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. اطلاعات به‎وسیله-ی پرسشنامه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده در هر چهار بعد، بین وضع موجود و وضع مطلوب تفاوت معناداری وجود دارد. به این معنا که فعالیت های سیاست پژوهی در جامعه ی آماری از تاثیرگذاری لازم در فضای سیاست‎گذاری برخوردار نیست. تحلیل و تبیین قرار گرفتن در این وضعیت، بخش پایانی این مقاله را شکل می دهد.

روندهای سیاست پژوهی, سیاست‎گذاری, سیاست پژوهی