اثر تنش کم آبی و منابع کودی فسفات بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت

به منظور بررسی اثرهای تنش کم آبی، کودشیمیایی ، کود زیستی میکروبی فسفاته گرانوله و تلفیقی از کودهای شیمیایی و زیستی فسفاته بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت سینگل کراس 704، آزمایشی در سال 1387 در مزرعه آموزشی کشاورزی شهرستان مهران اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل مورد مطالعه شامل زمان های آبیاری در 3 سطح ( عرف منطقه، 3 روز دیرتر از عرف منطقه، 6 روز دیرتر از عرف منطقه ) و کود زیستی فسفره در 2 سطح ( عدم استفاده از کود زیستی فسفره ، استفاده از کود زیستی فسفره ) و کود شیمیایی در 3 سطح ( عدم استفاده از کودشیمیایی فسفره، 45 کیلوگرم در هکتار) P205، نود کیلوگرم در هکتار P205، در نظر گرفته شد. بیشترین عملکرد دانه ذرت در تیمار 45 کیلوگرم کود شیمیایی فسفات + استفاده از کودزیستی به میزان 8507 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. تنش کم آبی در آبیاری ( 6 روز تأخیر) و آبیاری( 3 روز تأخیر) عملکرد دانه را بترتیب 20 و 10 درصد کاهش داد. بیشترین عملکرد درتیمار برهمکنش آبیاری عرف منطقه و استفاده از کود زیستی ومصر ف 45 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی به دست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که کود زیستی عملکرد دانه را تحت تنش کم آبی افزایش می دهد. ولی با آبیاری عرف منطقه عملکرد دانه ذرت را به مقدار زیاد افزایش می دهد. همچنین کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی به صورت توأم باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی فسفاته می شود.

Keywords:

تنش کم آبی , کودزیستی فسفاته , کود شیمیایی فسفاته , عملکرد , ذرت