قاسم محمدیاری - نویسنده مسئول: استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
کامران جباری - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سمیه قنبری - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه تعلیم وتربیت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف این پژوهش تعیین میزان شکست عاطفی در دانش آموزان دختر پایه دوازدهم و ارتباط آن با استفاده از شبکه های مجازی و برنامه های شبکه های ماهواره بود. در این تحقیق از روش تحقیق توصیفی (علی مقایسه­ای) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق دانش آموزان دختر پایه دوازدهم شهرستان مشگین شهر بود و نمونه آماری تحقیق شامل ۲۶۰ نفر بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چندمرحله انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها از پرسش نامه نشانگان شکست عاطفی دهقانی (۱۳۸۹) استفاده شده است. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون­ فیشر نشان داد که میزان شکست عاطفی در بین دانش آموزانی که از شبکه های مجازی و برنامه های شبکه های ماهواره استفاده کردند، برابر با ۹۲/۶۷ درصد است و میزان شکست عاطفی در بین دانش آموزانی که از شبکه های مجازی و از برنامه های شبکه های ماهواره استفاده نکردند، برابر با ۰۲/۱۷ درصد بود. تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت به دست آمده در بین گروه ها با اطمینال ۹۵ درصد (۰۵/۰>p) معنادار است. هم چنین، میزان شکست عاطفی در بین دانش آموزانی که در شبکه های مجازی وبگردی کردند، نسبت به دانش آموزانی که از برنامه های شبکه های ماهواره استفاده کردند، بیشتر است (۰۵/۰>p). عدم تناسب ارزش های فرهنگی حاکم بر محتوای برنامه­های شبکه های ماهواره و شبکه های مجازی با ارزش های فرهنگی حاکم بر جامعه از یک طرف و نیازهای روانی به خصوص بیداری عاطفی دختران در این سن در بروز تعارضات نگرشی در گرایش به جنس مخالف موجب تجربه روابط عاطفی ناپخته شده که می تواند در بروز شکست عاطفی در بین نوجوانان دختر تاثیرگذار باشد.

شکست عاطفی, نوجوانان, شبکه های مجازی, برنامه های شبکه های ماهواره