شاخص کارایی مصرف عناصر غذایی ذرت در واکنش به اثر متقابل مصرف آب و کودهای نیتروژن و فسفر

به منظور درک اثر متقابل آب، نیتروژن و فسفر بر عملکرد و کارایی مصرف عناصر غذایی ذرت آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در دوسال ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا در آمد. آبیاری در سه سطح ۸۰ (ETc۸۰)، ۱۰۰ (ETc۱۰۰) و ۱۲۰ (ETc۱۲۰) درصد نیاز آبی گیاه به عنوان کرت اصلی و ترکیب فاکتوریل سه سطح صفر (N۰)، ۲۰۰ (N۲۰۰) و ۴۰۰ (N۴۰۰) کیلوگرم نیتروژن در هکتار با صفر (P۰)، ۱۰۰ (P۱۰۰) و ۲۰۰ (P۲۰۰) کیلوگرم فسفر در هکتار در کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که با افزایش هر یک از نهاده ها عملکرد دانه ذرت بهبود یافت. روند تاثیر هر یک از این نهاده ها بر عملکرد دانه به این ترتیب N > ETc > P بود. اثر متقابل مصرف آب و نیتروژن نشان داد که عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن و فسفر در سطح N۰ با افزایشETc نسبتا خطی افزایش یافت، اما این صفات در تیمارهای N۲۰۰ و N۴۰۰ با افزایش آبیاری بیش از ETc۱۰۰ به ترتیب بدون تغییر و روند کاهشی نشان دادند. بنابراین، ETc۱۰۰N۲۰۰ بهینه ترین تیمار در افزایش عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن به طور همزمان بود. اثر متقابل نیتروژن و فسفر بر عملکرد و جذب عناصر غذایی مثبت و به صورت هم افزایی بود. نتایج آنالیز مسیر مشخص نمود که در اغلب تیمارهای آزمایش تاثیر کارایی جذب نیتروژن و فسفر در مقایسه با کارایی تبدیل آنها بر کارایی مصرف هر یک از این عناصر غذایی بارزتر بود.

Keywords:

بهینه سازی , تنش خشکی , کارایی تبدیل , کارایی جذب , نیاز آبی گیاه