هادی مهدیخانی - دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
ابراهیم ایزدی دربندی، - عضو هیئت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی راستگو - عضو هیئت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد کافی - عضو هیئت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور بررسی کارایی علف کش گلایفوسیت در کنترل سوروف (Echinochloa crus-galliL.) در شرایط شوری خاک و آب مخزن سمپاش، دو آزمایش در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. در آزمایش دز- پاسخ، دز لازم برای کاهش ۹۰ درصد بقاء، ۰۹/۷۴۷ گرم در هکتار ماده موثره بود که به عنوان دز موثر برای آزمایش دوم انتخاب شد. آزمایش دوم به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شوری خاک در چهار سطح ۰، ۶، ۱۰ و ۱۴ دسی زیمنس بر متر، شوری آب مخزن سمپاش در چهار سطح ۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی مولار و دزهای مختلف علف کش گلایفوسیت در هفت سطح شامل ۰، ۳۷۵، ۵/۵۶۲، ۷۵۰، ۱۱۲۵، ۱۵۰۰ و ۱۸۷۵ گرم در هکتار ماده موثره بود. صفات درصد بقاء، ارزیابی چشمی خسارت، ارتفاع بوته، وزن تر و وزن خشک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که شوری آب مخزن سمپاش، دز علف کش گلایفوسیت و اثر متقابل شان، اثر بسیار معنی داری (۰۱/۰≥P) بر تمامی صفات داشت. همچنین، اثر متقابل شوری خاک و دز علف کش گلایفوسیت بر صفات مورد بررسی معنی داری نبود. نتایج نشان داد که شوری خاک تاثیر معنی داری بر کارایی علف کش گلایفوسیت  نداشت و با افزایش شوری خاک، دز مصرفی علف کش گلایفوسیت تغییر معنی داری نداشت.نتایج نشان داد که آبیاری با آب شور در محدوده این آزمایش، تاثیری بر کارایی علف کش گلایفوسیت جهت کنترل سوروف نداشت.

بقاء, دز موثر, کیفیت آب, گلایفوسیت, وزن خشک