مدیریت کودی نیتروژن بر عملکرد دانه و شاخص های کارایی نیتروژن در ذرت

 ذرت (Zea mays L.) از جمله گیاهانی است که در طول دوره رشد به مقادیر زیادی نیتروژن نیاز دارد. افزایش کارایی مصرف این عنصر علاوه بر افزایش سود اقتصادی، موجب کاهش آلودگی محیط زیست  نیز می شود. لذا به منظور تاثیر مدیریت کودی نیتروژن بر عملکرد دانه و شاخص های کارایی نیتروژن این تحقیق از سال ۱۳۸۵ به مدت سه سال در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو عامل نیتروژن خالص در چهار سطح (صفر، ۱۰۰ ، ۱۵۰ و ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار و زمان مصرف نیتروژن درپنج سطح ( مصرف یک سوم هنگام کاشت و دو سوم در مرحله ۶ تا ۸ برگی، مصرف دو سوم در مرحله ۶ تا ۸ برگی، مصرف یک دوم هنگام کاشت ویک دوم در مرحله ۶ تا ۸ برگی، مصرف یک سوم هنگام کاشت، یک سوم درمرحله ۶ تا۸ برگی، یک سوم در زمان ظهور گل نر و مصرف یک چهارم هنگام کاشت، یک چهارم در مرحله ۶ تا ۸ برگی، یک چهارم در زمان ظهورگل نر و یک چهارم در زمان گرده افشانی) در سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که اثر سطوح نیتروژن و زمان مصرف آن بر عملکرد دانه و وزن هزار دانه ذرت معنی دارگردید. تاثیر سطوح نیتروژن بر شاخص های کارایی نیتروژن و نیترات باقیمانده خاک معنی دار بود. زمان مصرف نیتروژن فقط بر کارایی استفاده نیتروژن معنی دار گردید. با افزایش مصرف نیتروژن، عملکرد دانه به صورت       معنی داری افزایش یافت. این درحالی بود که کارایی مصرف، جذب و استفاده از نیتروژن به صورت      معنی داری کاهش یافت. بنابراین مصرف ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار با عملکرد دانه، وزن هزار دانه و کارایی مصرف به ترتیب ۹۶/۷ تن در هکتار، ۳۴۶ گرم و ۴۴ کیلوگرم در کیلوگرم توصیه می گردد.