ثریا سهیلی - islamic azad university
فاطمه فیروزی - tabriz university of medical sciences

مقدمه و هدف: بیماران مبتلا به دیابت در معرض مشکلات روانشناختی و اجتماعی متعددی هستند که این مشکلات میتواند برکیفیت زندگی  آنها تاثیر منفی بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش سبک زندگی بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی انجام شده است.  مواد و روش ها: این مطالعه یک مداخله نیمه تجربی است. ۷۴ بیمار به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (۳۷ نفر در هر گروه) قرار گرفتند. مداخله شامل آموزش در مورد سبک زندگی افراد با برگزاری کلاس های آموزشی با محتوای  تغذیه مناسب، ورزش، رژیم غذایی، کنترل استرس و اضطراب و عدم مصرف دخانیات بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF) سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. برای مقایسه شاخص های دموگرافیک در گروه کنترل و مداخله از آزمون تی مستقل و مجذور کای به ترتیب برای متغیرهای کمی نرمال و کیفی استفاده شد. از آزمون تی مستقل به منظور بررسی میانگین نمرات کیفیت زندگی، قبل و بعددر بین گروهها و تی زوج در داخل گروهها استفاده گردید. در تمام آزمونها میزان p کمتر از ۰/۰۵ معنادار در نظر گرفته شد. پس از جمع آوری دادهها، اطلاعات با استفاده از نرمافزار آماری SPSS( نسخه ۱۶ )مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .  یافته ها: میانگین سنی افراد ۱۰/۸±۴۸/۹ بود و اکثریت افراد را زنان تشکیل می دادند(۷۵/۶درصد). طول مدت ابتلا درگروه کنترل ۵/۴۰±۱۶/۸۹سال و در گروه مداخله ۴/۶۰±۱۹/۰۰سالبود. میانگین و انحراف معیار نمره کل کیفیت زندگی و میانگین و انحراف معیار ابعاد چهارگانه کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله و کنترل تفاوت آماری معنی داری نشان داد.  نتیجه گیری: آموزش سبک زندگی می تواند باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی شود .

Diabetes, Lifestyle, Quality of life., کیفیت زندگی, سبک زندگی, دیابت