رابطه همگنانه اخلاق و فقه در آیات امربهمعروف و نهی ازمنکر (با محوریت تاثیرگذاری و حاکمیت اخلاق)
عنوان مقاله: رابطه همگنانه اخلاق و فقه در آیات امربهمعروف و نهی ازمنکر (با محوریت تاثیرگذاری و حاکمیت اخلاق)
شناسه ملی مقاله: JR_AKGH-17-42_001
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_AKGH-17-42_001
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد کریمی - دانشجوی دکتری مدرسی معارف اسلامی دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران
مسلم محمدی - دانشیار دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
محمد کریمی - دانشجوی دکتری مدرسی معارف اسلامی دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران
مسلم محمدی - دانشیار دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران
علم فقه و علم اخلاق، دو دانش اصیل اسلامیاند که تاثیر متقابلی بر یکدیگر دارند و مکمل و متعاضد هم به حساب میآیند؛ چراکه هدف مشترکی را که همان امتثال اوامر الهی و تقرب به اوست، دنبال می کنند. امربه معروف و نهی ازمنکر، از جمله واجبات فقهیاند که اخلاق، جلوه ویژهای در آن ها دارد. در واقع، این واجبات، بدون پشتوانه اخلاق عملا تاثیر مفید و ماندگاری بر فرد و جامعه ندارند. در آیات قرآن کریم هم ضمن بیان ابعاد مختلف وجوب امر به معروف و نهی ازمنکر، بر حاکمیت روح اخلاق بر آنها تاکید شده است. ازاین رو، پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، درصدد بیان ارتباط همگنانه بین اخلاق و فقه در آیات امربه معروف و نهی ازمنکر است. در تبیین این ارتباط، بر محوریت تاثیرگذاری و حاکمیت اخلاق بر فقه تاکید می شود؛ همان گونه که دیگر آموزههای فقهی اسلامی نیز از چنین پیشینه و پشتوانهای برخوردارند.
کلمات کلیدی: اخلاق, فقه, آیات الاحکام, امربه معروف, نهی ازمنکر, احتمال تاثیر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1403644/