ارائه مدلی جهت ارزیابی بهره وری واحدهای بیمارستانی مبتنی بر تکنیک تحلیل پوششی داده ها و بهترین- بدترین فازی

هدف: امروزه شکاف های بزرگی بین توان بالقوه نظام سلامت و عملکرد کنونی آن وجود دارد که این امر ضرورت ارائه یک مدل ارزیابی عملکرد و بهره وری برای بخش بهداشت و درمان را توجیه می کند. هدف این تحقیق ارائه مدلی جهت ارزیابی بهره وری واحدهای بیمارستانی مبتنی بر تکنیک تحلیل پوششی داده ها و بهترین- بدترین فازی است. روش ها: پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی است. این پژوهش در سال ۱۳۹۸ انجام شده است. .برای این منظور، تعداد ۱۲ بیمارستان تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان نمونه موردی تحقیق انتخاب شده است. روش بهترین- بدترین فازی جهت شناسایی معیار های تاثیرگذار بر ارزیابی بهره وری بیمارستان مبتنی بر نظرات کارشناسان به کار گرفته شد، سپس با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها، بهره وری هر واحد بیمارستانی با استفاده از معیار های تعیین شده محاسبه شده است. داده های تحقیق از سالنامه آماری دانشگاه علوم پزشکی تهران طی سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۵ برداشت شده است و در بستر نرم افزار GAMS صورت پذیرفته است. نتایج: نتایج به دست آمده نشان می دهد که بیمارستان فارابی، روان پزشکی روزبه و بیمارستان بهارلو به ترتیب با میانگین ۱، ۰/۹۴، ۰/۶۶۹ دارای بیشترین میزان کارایی و بیمارستان جامع بانوان آرش، فارابی و بیمارستان ضیائیان به ترتیب با ۰/۶۴، ۰/۶۱، ۰/۵۶ دارای بیشترین میزان اثربخشی و بیمارستان فارابی، جامع بانوان آرش و بیمارستان ضیائیان به ترتیب با ۱/۷، ۱/۳، ۱/۱ دارای بیشترین میزان بهره وری طی دوره بررسی شده می باشند. نتیجه گیری: نمرات کارایی، اثربخشی و بهره وری اکثر بیمارستان ها دارای نوسان بوده و روند رو به رشدی ندارند. این نشان می دهد که اگرچه اکثر بیمارستان ها به دنبال بهبود کیفیت خدمات خود هستند، اما باید اقدامات جدی تری انجام دهند.

Keywords:

Performance , Evaluation , Productivity , Hospitals , Data Envelopment Analysis , Fuzzy Best-Worst. , ارزیابی , عملکرد , بهره وری , بیمارستان ها , تحلیل پوششی داده ها , بهترین- بدترین فازی