راهکارهای بهینه سازی ارائه برنامه آموزشی پزشکی روایتی از دیدگاه کارورزان پزشکی: یک مطالعه کیفی

مقدمه و هدف: پزشکی روایتی در سال ۲۰۰۰ به عنوان رویکردی برای عملکرد موثر و انسان گرایی در پزشکی مطرح گردید. رویکرد روایتی به منظور ارتقای منش حرفه ای کارورزان پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت دوره آموزشی ارائه شد. این مطالعه با هدف توصیف راهکارهای بهینه سازی ارائه برنامه آموزشی پزشکی روایتی انجام شد. روش ها: این مطالعه به روش کیفی و با رویکرد استقرایی در سال ۱۳۹۹ انجام شد. کارورزان پزشکی مشارکت کننده در اولین دوره پزشکی روایتی شامل ۱۸ نفر با نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شدند. مصاحبه های عمیق نیمه ساختارمند و فردی انجام شد و داده ها با نرم افزار ۱۰MAXQDA تحلیل شد. یافته ها: مشارکت کنندگان پژوهش شامل ۱۸ نفر از کارورزان پزشکی (۱۰ مرد و ۸ زن) با میانگین سنی ۳۸/۰±۲۵ بودند. در مجموع ۴۱۷ کد، استخراج شد. راهکارهای بهینه سازی ارائه دوره آموزشی به صورت ۳ طبقه اصلی و ۶ طبقه فرعی شامل پیش بینی های قبل آموزش (ایجاد انگیزه و  فرهنگ سازی)، فرایند آموزش (راهبردهای تدریس، نقش استاد و برنامه درسی) و الزامات اجرایی (تاکید بر مولفه های اجرایی) استخراج شد. نتیجه گیری: در نظر گرفتن راهکارهای تحلیل شده به منظور آموزش اثربخش در دوره های بعدی در سایر دانشگاه های علوم پزشکی با توجه به بستر آموزشی و فرهنگی در ایران می تواند مفید واقع شود. همچنین استفاده از نظر متخصصین با تجربه در برگزاری این دوره توصیه می شود.

Keywords:

Narrative medicine , Competency , Professionalism , Medical education , Teaching , پزشکی روایتی , توانمندی , منش حرفه ای , آموزش پزشکی , تدریس