رضا طاعتی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
میکائیل احدپور - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
یوسف کریم زاده - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، واحد اردبیل، اردبیل، ایران
مهرداد شاکر - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، اردبیل، ایران

در این مقاله سعی شده است که به بررسی نحوه ی استفاده از آموزش ترکیبی در دوران پسا کرونا پرداخته شود. روش این مقاله به صورت مروری و با استفاده از نتایج مقالات و کتابها جمع آوری شده است. با توجه به شرایط فعلی کرونا آموزش سنتی دیگر کارایی و اثربخشی خاص خود را ندارد ؛ بنابراین استقبال از آموزش مجازی و الکترونیکی زیاد شده است و جای آموزش حضوری را گرفته است.اما تاینرمن معتقد است که آموزش سنتی (حضوری) به پایان راه خود نمی تواند برسد چون که مزایای خاص خود را دارد. بنابراین باید از آموزش تلفیقی (یادگیری ترکیبی) در دوران پسا کرونا باید استفاده نمود. نتیجه گیری: دریافتیم که این شیوه یادگیری (یادگیری ترکیبی) مدلهای گوناگون دارد و برای استفاده از این شیوه باید شرایط زیر را رعایت کردتا بتوانیم در دوران پسا کرونا از این نوع یادگیری بهره گرفتیم: اطمینان از آمادگی یادگیرنده( توجیه نوع یادگیری)، ارائه مطالب که می توان (استفاده از روش های نوین تدریس صورت بگیرد)، نمایش شیوه ی کار (نحوه ی ایجاد و جستجو منابع)، تمرین وارزیابی و ارزشیابی، ارائه پشتیبانی یعنی حمایت های اجرایی و مربی گری صورت گیرد.

آموزش ترکیبی، آموزش مجازی، یادگیری الکترونیکی