نرگس مهدی زاده گوهری - دانشجوی دوره دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، ایران
ویدا اندیشمند - استادیار، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، ایران

بیماری کرونا و هراس از ابتلای به آن دغدغهای فراموش نشدنی در این روزها برای خانوداه ها است اما حضور آموزشهای مجازی در سطح خانه های ایرانی و پی گیری امر تعلیم و تربیت تجربهای جدید برای خانوداه ها و دانش آموزان است و همدلی را بین اولیا و مربیان ایجاد کرده است. حضور دانش آموزان درکلاسهای مجازی و توجه به آنها و کیفیت مطالب ارایهشده به دانش آموزان حایزاهمیت است. آموزش مجازی و برگزاری کلاسهای آنلاین به جزء جدایی ناپذیری از زندگی امروزی تبدیل شده اند؛ طوری که با استفاده از آموزش مجازی میزان بازدهی افراد در یادگیری افزایش یافته است؛ چون که در این سبک آموزشی دیگر محدودیتها و چالش های آموزش فیزیکی وجود ندارد و هرفردی بدون نیاز به زمان و مکان خاصی می تواند، تحصیلات خود را ادامه دهد و مطالب را بیاموزد و زمان خود را برنامه ریزی کند. در این راستا تدریس امر پیچیده ای است که لازمه ی آن تنها داشتن اطلاعات تخصصی خاصی نیست. بلکه داشتن مهارت و نگرشها و دیدگاه های قابل یاددهی نیز ضرورت دارد. امروزه هدف از تدریس فقط انتقال دانش موجود به دانش آموزان نبوده بلکه شامل آموزش شیوه هایی است که به دانش آموزان یاد داده میشود چگونه یاد بگیرند. ایجاد و حفظ محیط مناسب برای فعالیتهای یاددهی و یادگیری ایجاب می کند که معلمان از ویژگی های کلاس درس و موانع بازدارنده و مخل یاددهی - یادگیری و راه کارها غلبه بر آنها آگاهی کافی داشته باشند. میزان بازدهی دانش آموزان در کلاسهای مجازی، ارتباط زیادی به میزان توانایی معلمان در آموزش مجازی یا آموزش الکترونیکی دارد؛ هر چند در این سبک آموزش، معلم حضور فیزیکی ندارد؛ اما نحوه تدریس و مدیریت کلاس توسط او تاثیر زیادی در راندمان کار دارد.

آموزش مجازی، کرونا، مدیریت کلاس درس.