مهدی وارث - گروه مدیریت آموزشی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
زهرا ثابت سروستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
زهرا ایوبی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه پیام نور واحد خرامه

فرآیند توسعه محصول تقابل حوزه های، انسانی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زندگی انسانی می باشد. آموزش و پرورش از طریق اثرگذاری بر سطح درآمد، کاهش فقر، تغییر نگرش افراد و ایجاد برابری نقش مثبتی در ابعاد توسعه یعنی »رشد اقتصادی«، »توسعه انسانی« و »حفظ محیط زیست«، دارد. دستیابی به نگرشی که که در آن رفع نیازهای فردی و اجتماعی با توجه به نیازهای نسل های آینده انجام پذیرد مستلزم آموزش است. وجود نهاد آموزشی کارآمد برای فراهم آوردن بستر مناسب جهت تحول و توسعه اساسی بوده و بدون آموزش و پرورش و مدیران کارآمد توسعه پایدار در زمینه های آموزشی غیرممکن است. هدف توسعه تغییر و دگرگونی مطلوب و همه جانبه در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می باشد که آن نیز بستگی به پرورش مغزهای آموزش یافته دارد که میتوانند تحقیق کنند، نوآوری داشته باشند و خود و جامعه را با محیط مناسب سازگار نمایند. در این مقاله که به روش کتابخانه ای انجام شده است ضمن نگاهی ژرف به مدیریت آموزشی و توسعه ی پایدار، به بررسی چالش های آموزش و پرورش در توسعه می پردازد.

توسعه، توسعه ی پایدار، آموزش و پرورش، مدیریت آموزشی.