ابراهیم آذرشب برندق - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ایران
محمد قهرمانی - دانشیار مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمود ابوالقاسمی - دانشیار مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

اهمیت بالقوه همیاری گروه های کوچک در ارتقای یادگیری دانش آموزان در بین مربیان، محققان و سیاست گذاران شناخته شده است. شواهد تحقیقات ده ه های قبل این موضوع را تایید می کند (به عنوان مثال، فراتحلیل های (Johnson, Maruyama, .Johnson, Nelson, & Skon, ۱۹۸۱; Slavin, ۱۹۸۳a,b از آن زمان به بعد تحقیقات زیادی بر شفاف سازی مکانیسم هایی که کار با همسالان باعث نتایج یادگیری مثبت می شود متمرکز شده است.این مقاله از منظر پردازش اطلاعات به این مساله می پردازد؛ که دانش آموزان چگونه می توانند با پردازش فعال اطلاعات در هنگام همیاری فعال با دیگران، یاد بگیرند. مخصوصا این مقاله بر ارتباط گفتگوی بین دانش آموزان و فرآیندهای مرتبط با تغییر شناختی متمرکز است. بخش اول این مقاله فرآیندهای ارتباطی آشکار و فرآیندهای شناختی درونی را توصیف می کند، فرآیندهایی که ممکن است با نتایج مثبت یادگیری همراه باشند. بخش دوم فرآیندهای ناتوان کننده را توصیف می کند که ممکن است مانع یادگیری شوند. بخش آخر رویکردهایی را توصیف می کند که برای ارتقای فرآیندهای مفید و مهار فرآیندهای مضر استفاده شده اند.

یادگیری، یادگیری همیارانه، رویکردهای پردازش اطلاعات