محمد نریمانی مستعلی بیگ - استادیار رشته روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
مریم ترابی دلوئی - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل

آموزش به عنوان یکی از مهمترین عوامل پیشرفت جوامع شناخته شده است که با توجه به نوآوریهای تکنولوژی و اطلاعاتی از یک طرف و تغییرات چشمگیر جهان حاضر از جمله همهگیری بیماری کووید-۱۹، ایجاد تغییر در ساختار و فرایند آموزش را ضرورتی اجتناب ناپذیر ساخته است. از این میان یادگیری الکترونیکی به عنوان شیوهای نوین در آموزش، فرصتهای گستردهای را برای فراگیران و دانش آموزان فراهم می سازد تا به یادگیری عمیق تر در منابع دانش درگیر شوند. یادگیری لکترونیکی این قدرت را دارد که موانع بین والدین و معلمان را تسهیل و به گسترش یادگیری فراتر از مدرسه کمک کند. ایجاد نگرش مثبت در معلمان نسبت به یادگیری الکترونیکی و توسعه و کاربرد آن در فرایند یادگیری و یاددهی از مباحث چالشبرانگیز مطالعات تربیتی موثر است. در این میان معلم به عنوان یکی از عناصر توسعه بخش آموزش اهمیت خاصی در نظام تعلیم و تربیت دارد و رضایت او میتواند در تحقق اهداف نظام آموزش و پرورش تاثیر به سزایی داشته باشد. تکنولوژی رایج در مدارس به عنوان یکی از مصادیق تکنولوژی به نوبه خود بیشترین سهم را در زندگی دانش آموزان دارد و میتواند تاثیرهای عظیمی در نظام فکری آنها داشته باشد همچنین استفاده از تکنولوژیهای نوین آموزشی و یادگیری الکترونیکی نقش به سزایی در پیشرفت دانش آموزان و معلمان داشته است، با این تفاوت که معلمان به عنوان افرادی که راهبر کلاس و پیش برنده روند آموزش هستند، در این فرایند نقش مهمتری دارند.

یادگیری الکترونیکی، آموزش، شیوه های نوین، مدارس آینده