نازنین قاسمی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان پردیس الزهرا
نرگس یوسفی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان پردیس الزهرا

قصه گویی یکی از قدیمی ترین، مردمی ترین و موثرترین هنرهاست. قصه گویی ارتباط مستقیم میان کودک و بزرگسال است در خلال قصه کودک راحت تر میتواند مطالب را بفهمد و بپذیرد. قصه برای کودکان بیش از مفرح بودن یک نیاز اساسی است.این نیاز می بایست در نهاد خانواده به عنوان اولین نهادی که کودک در آن رشد پیدا میکند و مدرسه به عنوان نهاد تربیت رسمی و عمومی صورت گیرد. هدف از نگارش این مقاله تبیین اهمیت قصه گویی بر یادگیری ، عواطف و به طور کلی شخصیت آنان است که به شیوه ی کتابخانه ای و مراجعه به کتب و مقالات مرتبط نوشته شده است. معلمان به عنوان سردمداران تعلیم و تربیت با به کارگیری قصه ها متناسب با رشد عقلی و سنی آنها میتواند بسیاری از رفتارهای خوب را به صورت مستقیم و غیرمستقیم در دانش آموزان خود تقویت کنند. نتایج مطالعه در این زمینه نشان میدهد قصه گویی در پرورش خلاقیت و قدرت تخیل، افزایش هوش اجتماعی، زبان آموزی وکسب مهارتهای اجتماعی تاثیر بسزایی دارد.

قصه،قصه گویی،یادگیری،دانش آموزان مقطع ابتدایی