علی محمد احمدوند
علی محمد رضایی

هدف از این پژوهش مقایسه ی اولویت های ارزشی دانش آموزان دوره ی متوسطه ی استان لرستان، و والدین و آموزگاران آن ها، و هم چنین میزان هم خوانی و توافق پاسخ گویان در اولویت بندی ارزش ها است. بدین منظور، با نمونه گیری خوشه یی چند مرحله یی، ۱۴۷۴ دانش آموز از دبیرستان های استان لرستان به هم راه والدین و آموزگاران آن ها گزیده شدند و به آزمون ارزش سنج منصور پاسخ دادند. یافته ها نشان داد میان نسل جدید (دانش آموزان)، نسل میانه (آموزگاران)، و نسل گذشته (والدین)، جز در ارزش های «شاگرد خوب بودن» (P=۰.۲۲۹)، «هم دردی با دیگران» (P=۰.۱۱۵)، و «دفاع از منافع خود» (P=۰.۲۸۹)، در دیگر ارزش های بررسی شده تفاوتی معنادار در سطح P?۰.۰۱ دیده شد. میان دانش آموزان دختر و پسر، جز در ارزش های «دلیری»، «خوش سیمایی»، «ورزیدگی دست ها»، «حرف شنوی»، «دفاع از منافع خود»، در دیگر ارزش های بررسی شده تفاوتی معنادار در سطح P?۰.۰۵ دیده شد. دانش آموزان و والدین آن ها بیش ترین میزان هم خوانی را در اولویت بندی ارزش ها داشتند. هر سه گروه پاسخ گویان، «اعتقاد به خدا» را مهم ترین ارزش و اولویت نخست، و «پول داری» را کم اهمیت ترین ارزش و آخرین اولویت از ارزش های بیست گانه دانستند. پنج اولویت نخست همه ی پاسخ گویان چنین بود: «اعتقاد به خدا»، «تربیت و فرهنگ»، «راست گویی»، «هم دلی با پدر و مادر»، و «نظم و ترتیب». پنج اولویت آخر پاسخ گویان نیز چنین بود: «ورزیدگی دست ها»، «خوش سیمایی»، «نیرومندی»، «سرزبان داشتن»، «پول داری».

مقایسه ی ارزش ها, ارزش های دانش آموزان, ارزش های والدین, ارزش های آموزگاران