ضعف های پروتکل احرازهویت SPRS و ارائه ی یک پروتکل بهبود یافته برای سامانه های RFID

در سال های اخیر حفظ امنیت سایبری تبدیل به یکی از اهداف اصلی سازمان های نظامی شده است. از سوی دیگر شناسایی و احرازهویت نیروها و حفظ امنیت آنها تبدیل به یکی از نیازهای اساسی سازمان های نظامی شده است. هرچند رمزنگاری داده ها از دسترسی کاربر به محتویات داده ها جلوگیری می کند، ولی مهاجم با نفوذ به کانال های ارتباطی انتقال اطلاعات می تواند داده ها را جعل کند. ازاین رو، ارائه پروتکل های امن جهت جلوگیری از این نوع حملات و یا همان پدافند غیرعامل در سیستم های احرازهویت از اهمیت فراوانی برخوردار است. در این مقاله، به تحلیل امنیتی یک پروتکل احراز هویت (SPRS) سامانه های RFID که در سال ۲۰۱۳ ارایه شده است، می پردازیم. نشان می دهیم بر خلاف ادعای طراحان آن همچنان ضعف هایی بر این پروتکل وارد است و در مقابل حمله های کشف کلیدهای مخفی، جعل هویت برچسب و ردیابی برچسب مقاوم نمی باشد. در ادامه، به منظور افزایش امنیت پروتکل SPRS نسخه ی بهبود یافته از آن ارائه شده است که ضعف های پروتکل SPRS درآن حذف شده است. همچنین، امنیت و محرمانگی پروتکل بهبود یافته با برخی از پروتکل های احراز هویت دوسویه که اخیرا پیشنهاد شده مقایسه شده است.

Keywords:

امنیت سامانه های RFID , پروتکل های احراز هویت سامانه های RFID , امنیت و محرمانگی , مدل اوفی فان