شناسایی چند گونه بیمارگر گیاهی متعلق به خانواده Didymellaceae براساس تجزیه و تحلیل چند ژنی و ریخت شناختی در استان های آذربایجان شرقی و غربی
Publish place: Iranian Journal Of Plant Pathology، Vol: 54، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 81
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPP-54-2_004
تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1400
Abstract:
خانواده Didymellaceae گونههای متنوع ساپروفیت، اندوفیت و بیمارگر را شامل میشود که با انواع مختلف بسترههای غذایی مرتبط هستند. برخی گونههای این خانواده از قبیل افراد متعلق به جنس Phoma sensu lato در میان مهمترین و گستردهترین بیمارگرهای گیاهی قرار دارند. با وجود اهمیت اقتصادی اعضای این خانواده در ایران، مطالعه جامعی بر روی تنوع گونهای آنها صورت نگرفته است. بسیاری از اعضای Didymellaceae در ایران بر اساس نمونههای هرباریومی شناسایی شدهاند و در مورد اغلب آنها کشتهای زنده برای مطالعات مولکولی در دسترس نمیباشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تنوع گونهای خانواده Didymellaceae در استانهای آذربایجان شرقی و غربی بود. پس از جداسازی و ایجاد کشتهای تک اسپور از بسترهای غذایی مختلف، جدایهها بر اساس ترکیب دادههای ریختشناختی و دادههای توالی چندژنی (ITS-rDNA، LSU-rDNA و ژن بتاتوبولین) شناسایی شدند. در مطالعه حاضر Epicoccum nigrum، Boeremia exigua، Boeremia strasseri، Didymella glomerata، Didymella tanaceti، Ascochyta medicaginicola، Ascochyta herbicola، Phoma eupyrena و Heterophoma novae-verbascicola از میزبانهای گیاهی مختلف، خاک و همچنین به عنوان میکوپارازیت شناسایی شدند. گونههای B. strasseri، D. tanaceti، P. eupyrena و H. novae-verbascicola گزارشهای جدید برای میکوبیوتای ایران هستند. علاوه بر این، برای هر گونه میزبانها/ بستره های غذایی جدید گزارش شدند. نتایج این بررسی تایید کرد که تنها تکیه بر صفات ریختشناختی جهت شناسایی این قارچها در سطح گونه و جنس ناکافی است.
Keywords:
Authors
سیما خدایی
دانشجوی دکتری گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
مهدی ارزنلو
استاد گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
اسداله بابای اهری
استاد گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
عمر روتا استابلی
محقق پسا دکتری، مرکز کشاورزی، غذا، محیط زیست، دانشگاه ترنتو/فونداتزیونه ادموند ماخ، سان میکله الادیجه، ترنتو، ایتالیا
ایلاریا پرتوت
مرکز کشاورزی، غذا، محیط زیست، دانشگاه ترنتو/فونداتزیونه ادموند ماخ، سان میکله الادیجه، ترنتو، ایتالیا.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :