سیما خدایی - دانشجوی دکتری گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
مهدی ارزنلو - استاد گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
اسداله بابای اهری - استاد گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
عمر روتا استابلی - محقق پسا دکتری، مرکز کشاورزی، غذا، محیط زیست، دانشگاه ترنتو/فونداتزیونه ادموند ماخ، سان میکله الادیجه، ترنتو، ایتالیا
ایلاریا پرتوت - مرکز کشاورزی، غذا، محیط زیست، دانشگاه ترنتو/فونداتزیونه ادموند ماخ، سان میکله الادیجه، ترنتو، ایتالیا.

خانواده Didymellaceae گونه­های متنوع ساپروفیت، اندوفیت و بیمارگر را شامل می­شود که با انواع مختلف بستره­های غذایی مرتبط هستند. برخی گونه­های این خانواده از قبیل افراد متعلق به جنس Phoma sensu lato در میان مهمترین و گسترده­ترین بیمارگرهای گیاهی قرار دارند. با وجود اهمیت اقتصادی اعضای این خانواده در ایران، مطالعه جامعی بر روی تنوع گونه­ای آن­ها صورت نگرفته است. بسیاری از اعضای Didymellaceae در ایران بر اساس نمونه­های هرباریومی شناسایی شده­اند و در مورد اغلب آنها کشت­های زنده برای مطالعات مولکولی در دسترس نمی­باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تنوع گونه­ای خانواده Didymellaceae در استان­های آذربایجان شرقی و غربی بود. پس از جداسازی و ایجاد کشت­های تک اسپور از بسترهای غذایی مختلف، جدایه­ها بر اساس ترکیب داده­های ریخت­شناختی و داده­های توالی چند­ژنی (ITS-rDNA، LSU-rDNA و ژن بتاتوبولین) شناسایی شدند. در مطالعه حاضر Epicoccum nigrum، Boeremia exigua، Boeremia strasseri، Didymella glomerata، Didymella tanaceti، Ascochyta medicaginicola، Ascochyta herbicola، Phoma eupyrena و Heterophoma novae-verbascicola از میزبان­های گیاهی مختلف، خاک و همچنین به عنوان میکوپارازیت شناسایی شدند. گونه­های B. strasseri، D. tanaceti، P. eupyrena و H. novae-verbascicola گزارش­های جدید برای میکوبیوتای ایران هستند. علاوه بر این، برای هر گونه میزبان­ها/ بستره های غذایی جدید گزارش شدند. نتایج این بررسی تایید کرد که تنها تکیه بر صفات ریخت­شناختی جهت شناسایی این قارچ­ها در سطح گونه و جنس ناکافی است.

بتاتوبولین, ITS, LSU, Phoma, آرایه