معصومه پازکی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور تهران ایران

آب یکی از چهار عنصر سازنده جهان هستی است که از دیدگاه دین مبین اسلام، مبدا آفرینش انسان و حیات بر روی کره زمین «وجعلنا من الماء کلی شی ئ حی» می باشد. با افزایش ، نیاز به غذا افزایش پیدا کرد و با گسترش تکنولوژی، کشاورزی نیز رشد پیدا کرد که همین امر باعث استفاده بیش از اندازه از محیط زیست و منابع آبی شده و تعادل و توازن زیست محیطی را برهم زده است. از آنجا که قران نسبت به آب ومنافع حیات بخش آن، برای جانداران، توجه ویژه ای دارد، لذا در این پژوهش سعی شده است تا مدیریت منابع آب جهت برون رفت از شرایط بحرانی را با توجه به آیات قرآن بررسی کرده و در نهایت راهکارهای مناسب برای بهره مندی بهینه وپایدار از منابع اب در بخش کشاورزی ارائه شده است. حفظ محیط زیست وتاکید قرآن بر پاسخگویی انسان در برابر نعمات الهی از اصول اساسی و ارکائن دین ما به شمار می آید و از این رو پرورش اخلاق زیست محیطی و همکاری بین عالمان دین و متخصصان بخش کشاورزی و ایجاد پژوهشکده قرآنی و آگاه سازی عموم مردم به ویژه کشاورزان، پیشنهاد می گردد.

قرآن، مدیریت منابع آب، بحران آب