محمدمهدی کریمی نیا - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
نجیب الله حکیمی - دکتری قرآن و حقوق از جامعه المصطفی (ص) العالمیه

یکی از حقوق اساسی و بنیادین بشر که در منابع اسلامی و قوانین کشورها و اعلامیه جهانی حقوق بشر مورد توجه قرار گرفته است. حق برخوراری اشخاص از مصونیت و حریم خصوصی است. نیاز به حریم خصوصی، امری بسیار ریشه دار و فطری است که با کرامت انسانی ارتباط وثیق دارد و هدف از آن تکریم تمامیت مادی معنوی انسان و تعالی شخصیت او می باشد و رعایت این حق فضای لازم برای رشد و تکامل شخصی افراد را فراهم ساخته و از تنزل انسان ها در حد یک ابزار جلویری می کند. نوشتار پیش رو با درک ضرورت تحلیل این موضوع، می کوشد به این سوال پاسخ داده شود که قلمرو و مصادیق این حق برای افراد مخصوصا اعضای خانواده تا کجاست و چه بخش های را شامل می شود؟ تا افراد با شناخت حریم شخصی دیگران از هر دخالتی که موب نقض آن حریم می شود اجتناب کنند. این تحقیق نشان می دهد که: از منظر قرآن کریم و نگاه های حقوقی، مرزها و محتوای آنچه به عنوان حریم خصوصی تلقی می گردد عبارتند از: محدوده ای از عقاید، احساسات، رفتارها و ویژگی های هر عضو خانواده که برای دیگر اعضا اشکار نباشد یا علی رغم آشکار بودن، از افشای آن راضی نباشد و در مقابل ورود و نظارت دیگر اعضاء واکنش نشان دهد، حریم خصوصی تلقی می گردد، مانند حریم خصوصی جسمانی و جنسی، داشتن خلوت و تنهایی در منزل خصوصی و اتاق شخصی، کنترل بر اطلاعات شخصی و ارتباطات خصوصی، حریم شخصیت، رهایی از نظارت های سمعی وبصری، حمایت در برابر تفتیش ها، تجسس ها و رهگیری ها و نهایتا حق تعیین سرنوشت برای خود.

حریم، حریم خصوصی، خانو اده، قرآن ، حقوق بشر، حقوق و ازادی های فردی