مجتبی زارعی - سازه های آبی، دانشکده علوم و مهندسی آب، دانشگاه شهید چمران، اهواز
منوچهر فتحی مقدم - استاد دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
لیلا داودی - سازه های آبی، دانشکده علوم و مهندسی آب، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران

هجوم امواج به ساحل دریا عامل عمده تخریب سواحل بوده و خسارات جبران­ناپذیر بسیاری را به بار می­آورد. سیر تکامل حفاظت سواحل طی دوران مختلف تغییر از رویکردهای سازه­ای به تقویت بیولوژیکی سواحل بوده است. از جمله روش­های نوین مقابله با خطرات ناشی از امواجی همچون سونامی، احداث جنگل­های ساحلی می­باشد. از این رو در این مطالعه امکان استفاده از کمربند سبز و همچنین اثر تراکم آن بر میزان تغییر نیروی امواج ناشکنا و ضریب درگ کمربند سبز با ارتفاع­های متفاوت موج بررسی شده است. به­همین منظور آزمایشات در فلومی به­طول ۳/۸ متر، عرض ۸/۰ متر و ارتفاع ۵۵/۰ متر که مدل­های ساحل با چهار شیب و چهار تراکم مختلف در آن تعبیه شده، با ۱۱۰ ارتفاع موج ورودی و در دو تکرار انجام شده است. نتایج نشان می­دهد که با افزایش ارتفاع موج ورودی نیروی اعمال شده بر روی پوشش افزایش می­یابد. همچنین با افزایش تراکم پوشش گیاهی، نیروی مخرب موج کاهش بیشتری داشته به طوری­که در بیشینه حالت به­طور متوسط ۷۵ درصد کاهش در نیروی مخرب نسبت­به شرایط بدون پوشش مشاهده شد.

واژه‎های کلیدی: امواج ناشکنا, تراکم پوشش گیاهی, سونامی, ضریب درگ, کمربند سبز