فرشید تاران - مهندسی آب، گروه مهندسی آب، دانشگاه تبریز، تبریز،
قربان مهتابی - گروه مهندسی آب، دانشگاه زنجان،

جمع­آوری آب باران می­تواند کمک زیادی به تامین بخشی از نیازهای آبی مناطق خشک مانند ایران کند. در این تحقیق، پتانسیل شهر بناب برای استفاده از سیستم­های استحصال آب باران بررسی شد. بدین منظور مساحت بخش های مختلف شهر تعیین و با استفاده از میانگین ۱۳ ساله (۹۱-۱۳۷۹) بارندگی در ماه­های مختلف، حجم روانابی که می­تواند در این ماه­ها در سطوح مختلف شهر ایجاد گردد، محاسبه شد. نتایج نشان دادند که در صورت جمع­آوری رواناب کل سطوح شهر در هر ماه، %۱۰۰ نیاز آبی مراکز عمومی، تجاری و صنعتی در ماه­های فروردین و اردیبهشت تامین می­شود. همچنین مقداری از رواناب در این دو ماه قابل ذخیره است که می­توان از آن برای جبران کمبود ماه های خرداد تا مهر استفاده نمود. در حدود %۱۰۰ نیاز آبی ماه­های آبان تا اسفند از طریق رواناب جمع­آوری شده در همین ماه­ها قابل تامین است. با جمع­آوری رواناب از سطوح حیاط و پشت بام­های مناطق مسکونی در ماه­های فروردین تا اسفند، درصدی از نیاز آبی بخش خانگی قابل تامین است. ماه­های مرداد و آبان نسبت به ماه­های دیگر به ترتیب کمترین (%۵۹/۰) و بیشترین (%۲۵/۴۳) مقدار این نیاز را می­توانند تامین کنند. در صورت تامین نیاز آبی هر ماه از طریق بارندگی مربوط به همان ماه در کل سطوح شهر، %۱۰۰ نیاز آبی فضای سبز شهر در تمام ماه­ها به جز تیر و مرداد تامین می­شود. با استفاده از بارندگی ماه­های فروردین تا خرداد علاوه بر تامین کل نیاز فضای سبز این ماه­ها، می­توان کمبود ماه­های تیر و مرداد را نیز به­طور کامل تامین نمود.

کلمات کلیدی: استحصال آب باران, بارندگی, بناب, رواناب