سید سعید موسوی - آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشگاه زابل، زابل، ایران
فاطمه کاراندیش - گروه مهندسی آب دانشگه زابل، زابل، ایران
حسین طبری - گروه مهندسی عمران، دانشگاه کاتولیک، لوون

در این پژوهش، اثرات بلندمدت تغییراقلیم بر تغییرات مکانی و زمانی بارش در سطح کشور تحت سناریوهای A۱B، A۲ و B۱ تا سال ۲۱۰۰ بررسی شد. با استفاده از داده­های بارش روزانه در دوره­ی پایه (۲۰۱۰-۱۹۸۰) در ۵۲ ایستگاه سینوپتیک، مدل LARS-WG واسنجی شده و جهت ریزمقیاس­سازی داده­های مدل گردش عمومی جو HADCM۳ تحت سناریوهای مذکور تا سال ۲۱۰۰ استفاده شد. نقشه­های پراکنش مکانی تغییرات بارش در محیط GIS تهیه شد. مقادیر اندک جذر میانگین مربعات خطای نرمال شده و ضریب کارآیی بالا در مقایسه­ی مقادیر مشاهده­ای و شبیه­سازی شده­ی بارش حاکی از عملکرد مطلوب مدل LARS-WG برای شبیه­سازی بارش بود. نتایج شبیه سازی نشان داد که تغییراقلیم باعث افزایش غیریکنواخت بارش در دو مقیاس مکانی و زمانی در بخش اعظم کشور خواهد شد. افزایش بارش در کرانه های دریاهای خزر، عمان و خلیج­فارس، دامنه­های غربی رشته کوه­های زاگرس و دامنه­های شمالی رشته کوه­های البرز بیش­تر از نواحی مرکزی، شرقی و شمال­شرقی ایران بود. علی­رغم افزایش میانگین بارش در تمام دوره های زمانی، میانگین بارش در دوره­های زمانی ۲۰۷۰-۲۰۴۱ و ۲۱۰۰-۲۰۷۱ کم­تر از مقدار آن در دوره­ی زمانی ۲۰۴۰-۲۰۱۱ بود. این مساله، لزوم برنامه­ریزی در استفاده ی بهینه از بارش موثر در کشور را به اثبات می­رساند.

واژه های کلیدی: سناریوهای تغییراقلیم, ریزمقیاس سازی آماری, مدل HADCM۳, مدل LARS-WG