مهدی دلقندی - استادیار گروه آب وخاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود

فعالیت­های انسانی در دهه­های اخیر باعث افزایش گازهای گلخانه­ای اتمسفر شده است که این امر باعث گرم شدن زمین و تغییر اقلیم گردیده است. انتظار می­رود افزایش دمای ناشی از تغییر اقلیم منجر به افزایش تبخیر و تعرق (که عامل کلیدی در تعیین نیاز آبی گیاهان می­باشد) گردد. در این تحقیق به منظور آشکارسازی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر و تعرق پتانسیل (ETo)، مقدار ETo با استفاده از روش فائو ۵۶ و بکارگیری نرم­افزار Ref-ET برای دوره پایه ۲۰۰۰-۱۹۷۱ و ۲ دوره آتی ۲۰۴۵-۲۰۱۶ و ۲۰۹۹-۲۰۷۰ برای شهرستان شاهرود محاسبه گردید. برای این منظور، سناریوهای تغییر اقلیم توسط ۱۳ مدل AOGCM تحت دو سناریوی انتشار گازهای گلخانه­ای A۲ و B۱ تولید و با استفاده از مدل LARS-WG ریزمقیاس گردیدند و EToمحاسبه شده برای سناریوهای تغییر اقلیم و دوره پایه مقایسه گردید. نتایج نشان داد در دوره آتی اول (۲۰۴۵- ۲۰۱۶)، تحت هر دو سناریوی انتشار، متوسط EToحدود ۵/۴ درصد و در دوره آتی دوم حدود ۱۵ و ۸ درصد به ترتیب برای سناریوی A۲ و B۱ افزایش خواهد یافت. همچنین مشخص گردید که مقدار ETo در ماه­های گرم در مقایسه با ماه­های سرد سال بیشتر افزایش می­یابد.

واژه‎های کلیدی: تبخیر و تعرق پتانسیل, تغییر اقلیم, گازهای گلخانه ای, عدم قطعیت