ارزیابی ومقایسه تنوع مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی اسانس جمعیت های مختلف گیاه دارویی Stachys lavandulifolia Vahl. در استان های مختلف در شرایط مزرعه

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 216

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ECOPH-4-2_008

تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1400

Abstract:

در این تحقیق به منظور بررسی تنوع مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی اسانس گیاه چای کوهی (Stachys lavandulifolia Vahl.)، بذرهای شش جمعیت گیاه از پنج استان آذربایجان غربی (دمرجی و قره زاغ)، البرز (گچسر)، قزوین (الموت)، اصفهان (تنگه صیاد) و لرستان (نورآباد دلفان) از بانک ژن گیاهان دارویی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور تهیه شدند سرشاخه های هوایی نمونه های گیاه در مرحله قبل از گل دهی در تیر ماه سال ۱۳۹۲ از مزرعه پژوهشی واقع در استان البرز برداشت گردید. اسانس با استفاده از روش تقطیر با آب استخراج و شناسایی ترکیبات متشکله اسانس ها با استفاده از دستگاه GC و GC/MS ارزیابی گردید. بررسی نتایج تجزیه واریانس اختلاف معنی داری در صفات ارتفاع بوته، قطر یقه، قطر ساقه، طول برگ، عرض برگ، نسبت طول/ عرض برگ، تعداد برگ در بوته و وزن تر و خشک نشان داد. بیشترین ارتفاع بوته (۹/۱۰۳ میلی متر)، قطر ساقه (۶/۳ میلی متر) و تعداد برگ در بوته (۱۹) به جمعیت استان البرز (گچسر) تعلق داشت. براساس نتایج حاصل از تجزیه کلاستر، جمعیت های مورد مطالعه به ۲ گروه مجزا تقسیم شدند.تجزیه به مولفه هانشان داد ۳ مولفه در مجموع بیش از ۶/۸۹ درصد از تغییرات مربوط به صفات اصلی را توجیه نمودند که صفات قطر ساقه، تعداد برگ در بوته و وزن تر و خشک، از صفات تشکیل دهنده مولفه اول بودند. کمترین (۰۱۵/۰ درصد) و بیشترین (۰۴۹/۰ درصد) بازده اسانس به جمعیت های الموت و گچسر و قره زاغ  تعلق داشت. ترکیب های:  گاما-ترپینن، بتا- پینن، آلفا-پینن، ژرماکرن–دی و بی-سیکلو ژرماکرن در اسانس همه رویشگا ه ها غالب بودند.

Authors

مریم کشاورزی

کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

محمد باقر رضایی

استاد، عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، تهران، ایران

سید مهدی میری

استاد، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Aghaei, Y., Mirjalili, M., Nazeri, V. ۲۰۱۳. Chemical diversity among ...
  • Alibakhshi, M., Mahdavi, kh., Mahmodi, J., Ghelichnia., H. ۲۰۱۴. Phytochemical ...
  • Bülow, N., König, W.A. ۲۰۰۰. The role of germacrene-D as ...
  • Ghasemi Pirbalouti, A., Mohammadi, M. ۲۰۱۳. Phytochemical composition of the ...
  • Hadian, J., Ebrahimi, S.N., Salehi, P. ۲۰۰۹. Variability of morphological ...
  • Javidnia K., Mojab F., Mojahedi A. ۲۰۰۴. Chemical constituents of ...
  • Maleki, N., Garjani, A., Nazemiyeh, H., Nilfouroshan, A., Eftekhar, S., ...
  • Mann, C., Staba, E.J. ۱۹۸۶. The chemistry, pharmacology and commercial ...
  • Meshkatalsadat MH.,Esmat S., Hamze A. ۲۰۰۷. Chemical constitutent of the ...
  • Moghtader, M. ۲۰۱۴.Comparative evaluation of the essential oil composition from ...
  • Mozaffarian, V. ۱۹۹۶. A Dictionary of Iranian Plant Names. Farhang ...
  • Rabbani, M., Sajjadi, S.E., Jalali, A. ۲۰۰۵. Hydro alcoholic extract ...
  • Rechinger, K.H. ۱۹۸۲. Flora Iranica. Akademische Druck und Verlagsatalt, Graz, ...
  • Rezakhanlo, A., Talebi, S.M. ۲۰۱۰. Trichomes morphology of Stachys lavandulifolia ...
  • Sajjadi, M.H., Amiri, H. ۲۰۰۷. Chemical constituents of the essential ...
  • Semnani, M., Saeedi, M., Mahdavi, M.R., Rahimi, F. ۲۰۰۷. Antimicrobial ...
  • Tetenyi, P. ۲۰۰۲. Chemical variation in medicinal and aromatic plant. ...
  • Zargari, A. ۱۹۹۷. cinal Plants, Vol. ۴. Tehran University Publications, ...
  • نمایش کامل مراجع