ارتباط احساس خودسودمندی و توانایی تصویرسازی با عملکرد بازیکنان زن نخبه تنیس روی میز کشور

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط احساس خودسودمندی و توانایی تصویرسازی با عملکرد بازیکنان زن نخبه تنیس روی میز کشوربود. روش نمونه گیری شامل انتخاب ۳۲ نفر از بازیکنان راه یافته به دور پایانی مسابقات انفرادی برای تعیین مقام اول تا سی و دوم از میان ۵۷ نفر به روش نمونه گیری در دسترس و روش پژوهش این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه «خودسودمندی» ریزز «تحلیل جسمانی» بندورا (۲۰۰۹)(PSE) (۸۷/۰ =α)، پرسشنامه «توانایی تصویرسازی درونی و بیرونی» گلدووینسبرگ (۲۰۱۰) (۸/۰ =α)، و از تعیین مقام اول تا سی و دوم برای بررسی عملکرد ورزشکاران مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی همبستگی می باشد. طبق یافته های تحقیق، بین احساس خودسودمندی و اجرا و نیز بین توانایی تصویرسازی درونی و اجرا ارتباط معنی داری وجود دارد، ولی بین تصویرسازی بیرونی و اجرا ارتباط معنی داری مشهود نیست و احساس خودسودمندی برآوردکننده نتیجه اجرای مسابقه می باشد.  سرانجام می توان نتیجه گرفت سنجش مهارت های روانی، خود سودمندی و توانایی تصویرسازی درونی و بیرونی در جهت پیش بینی موفقیت ورزشکاران در رشته تنیس روی میز از اهمیت خاصی برخوردار است.