اثربخشی ورزش صبحگاهی بر کاهش استرس، وسواس فکری و پرخاشگری در دانش آموزان و دانشجویان

اکنون بیش از هر زمان دیگر، اهمیت فعالیت های بدنی و نقش آن در سلامت جسمانی و روانی، شناخته شده است. درواقع زندگی ماشینی امروزی، موجب کاهش فعالیت های حرکتی روزمره گردیده است، از طرفی، رفتارهای تهاجمی یا انواع مختلف پرخاشگری و استرس بدون ارتباط با موضوع کم تحرکی نیست. وجود نظریات متنوع در این مورد حاکی از پیچیدگی موضوع است. ورزش و تربیت بدنی که خواص و ویژگی های علمی آن در ابعاد فرهنگی و اجتماعی، واضح و روشن است و همچنین در بهداشت و سلامت جسم و روان، در نشاط و تفریح خاطر و در افزایش قابلیت های کاربردی عضلات و کم کردن پرخاشگری، هنگام انجام امورمختلف و بالاخره در آموزش های اخلاقی و اجتماعی نقش موثر و کارساز دارد. فعالیت بدنی منظم آثار مثبت و سودمندی از بعدجسمانی، روانی و اجتماعی دارد، لذا در این پژوهش ضمن تعریف استرس و پرخاشگری در دانش آموزان و دانشجویان، تاثیر ورزشبر آن ها، بررسی شده است. امید است که این پژوهش در راستای کاهش اثرات استرس و پرخاشگری در دانش آموزان و دانشجویان در خانواده و فضاهای آموزشی، که همانا ناشی از عوامل مختلفی نظیر فقر عاطفی خانواده و توجه نکردن به وضعیت بدنی و بی توجهی به ورزش و سلامتی بوده، قدمی موثر برداشته باشد.

Keywords:

ورزش صبحگاهی , استرس , وسواس فکری , پرخاشگری , دانش آموزان , دانشجویان