لاله پوریامنش - دانشجوی دکتری حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دبیر تربیت بدنی آموزش و پرورش ناحیه یک اراک، استان مرکزی
لیلا پوریامنش - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دبیر تربیت بدنی ناحیه شازند استان مرکزی.
سارا اسدی - کارشناسی ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی و تربیت بدنی، دانشگاه گیلان، گیلان، رشت

مسئله تحقیق: در پی بروز پاندمی ویروس کرونا، ورود اجباری به فضای مجازی توسط معلمان افزایش یافته است؛ به طوری که آنها به ناچار، ساعات طولانی از روز را در حال استفاده از تلفن همراه سپری می کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش مجازی بر میزان اختلالات عضلانی اسکلتی و کیفیت زندگی معلمان در دوران پاندمی ویروس کرونا بود. روش تحقیق: جهت بررسی اختلالات عضلانی اسکلتی از پرسشنامه نوردیک و به منظور بررسی کیفیت زندگی معلمان از پرسشنامه کیفیت زندگی SF-۳۶ استفاده گردید. جامعه اماری پژوهش توصیفی حاضر، کلیه معلمان خانم و آقای شاغل در اداره کل آموزش و پرورش استان مرکزی بودند که ازین بین تعداد ۷۰ نفر به عنوان نمونه در پژوهش شرکت کردند و پرسشنامه های مذکور را پر نمودند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های مک نیمار و t زوجی و جهت بررسی ارتباط بین اختلالات عضلانی اسکلتی و کیفیت زندگی معلمان از آزمون همبستگی اسپیرمن در سطح معناداری (P< ۰.۰۵) استفاده شد. یافته ها: اختلالات عضلانی اسکلتی در نواحی گردن، شانه، آرنج، بخش فوقانی پشت و کمر در حین کرونا نسبت به قبل آن مشاهده شد (P< ۰.۰۵). همچنین همبستگی معناداری بین اختلالات عضلانی اسکلتی با کیفیت زندگی وجود داشت (P< ۰.۰۵) . نتیجه گیری: آموزش مجازی منجر به شیوع ناراحتی های عضلانی اسکلتی در تنه و اندام فوقانی معلمان می گردد و با کاهش کیفیت زندگی آنان همراه است. ارائه آموزش ها و دستورالعمل های ویژه در راستای اصلاح وضعیت معلمان در حین کار با تلفن همراه، کاهش ساعت کار با گوشی های هوشمند و داشتن خواب مناسب و تحرک کافی می تواند منجر به بهبود وضعیت سلامتی معلمان گردد.

کووید ۱۹، اختلالات عضلانی اسکلتی، کیفیت زندگی، معلمان، آموزش مجازی