حسین روزبه - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ،دانشگاه آزاد اسالمی واحد علوم و تحقیقات کرمان ،ایران
فاطمه اتحادی - کارشناسی ارشد روانشناسی کودکان استثنایی دانشگاه ازاد اسالمی بیرجند ایران
تینا قاضی زاده - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد تهران جنوب، تهران, ایران
مهران محبیان فر - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه آزاد اسالمی واحد علوم تحقیقات، اهواز، ایران
فاطمه احمدی قزل دشت - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد شاهرود، سمنان، ایران

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی اثربخشی بازی درمانی بر پرخاشگری کودکان بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی)پیش آزمون- پس آزمون( با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کودکان ۶تا ۸ سال در شهر تهران در نیمه دوم سال ۱۳۹۸ بودند. بدین منظور ۳۰ کودک دارای اختالل پرخاشگری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. آزمودنیها در دو گروه قبل از مداخله و در پایان مداخله مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، آزمون CBCL ( فرم والد( بوده است. گروه آزمایش تحت بازی درمانی گروهی در ۸ جلسه با مدت زمان ۶۰ دقیقه بصورت یک جلسه در هفته قرار گرفتند. ولی در مورد گروه کنترل، هیچ آموزشی در طول دوره تا زمان گرفتن پس آزمون صورت نگرفت. پس از مداخله آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافتهها نشان داد که میانگین نمرات پرخاشگری در گروه آموزش بازی درمانی در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون نیز کاهش معنی داری یافته است. بنابراین بازی درمانی بر پرخاشگری کودکان تاثیر دارد.

بازی درمانی گروهی، پرخاشگری کودکان