اسماعیل نجف زاده نخجوانلو - کارشناس ارشد علوم اجتماعی

مشارکت به عنوان یکی از عوامل موثر در فرایند توسعه هر سازمان، نقش تعیین کننده ای در پیشبرد اهداف سازمانی دارد. آموزش و پرورش نیز به عنوان نظامی اجتماعی بدون مشارکت موثر مردم و کارکنان در ابعاد علمی، فرهنگی، اقتصادی و عاطفی نمی تواند فرایند تعلیم و تربیت را به خوبی عملی سازد. عوامل متعددی از قبیل خانواده، نظام آموزشی مدارس، نوع شخصیت افراد، محیط اجتماعی در ایجاد مشارکت پذیری دخیل هستند. برای ایجاد مشارکت در آموزش و پرورش باید در قدم اول بایستی موانع مشارکت مردمی را برطرف کرد تا زمینه برای مشارکت بصورت دوجانبه فراهم گردد؛ به طوری که مخاطب آگاهی، اطلاعات و حقایق لازم را برای شناخت زمینه های اجتماعی مشارکت به دست آورد، و نحوه طراحی و ارائه برنامه ها علاقه مندی لازم را برای قبول مسئولیت های اجتماعی در فرد به وجود آورد و در نهایت برنامه ها بتواند مخاطب را برای مشارکت موثر در صحنه های اجتماعی آماده کند. مسلما برای ایجاد این آمادگی، موثرترین طریقه، ایجاد موقعیت های اجتماعی و صحنه های علمی است تا مشارکت را منطقی، واضح و لمس پذیر سازد.

مشارکت مردمی، آموزش و پرورش، نقش اولیاء