مهری عبدالوند - دکتری رشته مدیریت دولتی (گرایش منابع انسانی)، گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فائزه فراهانی - کارشناسی ارشد کارآفرین، گرایش توسعه کارآفرینی دانشگاه تهران، تهران، ایران
صبا سعادت - کارشناس ارشد مهندسی علوم و صنایع غذایی، گرایش تکنولوژی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران

تاکنون تعداد اندکی از شرکت ها برای اندازه گیری و ارزیابی دانش و دارایی های نامشهود جدید تلاش کرده اند. شواهد بدست آمده از کشورهای مختلف بیانگر آن است که عناصر کلیدی دارایی دانش به طور ضعیفی درک شده، به طور نامناسب تعریف شده و به طور ناکارآمد مدیریت و گزارش شده اند. در اقتصاد دانش محور، از دارایی دانش به منظور ایجاد ارزش برای سازمان استفاده می شود. امروزه شاهد رشد اهمیت دارایی دانش، به عنوان یک ابزار موثر برای افزایش رقابت شرکت ها هستیم و این امر موجب افزایش اهمیت دارایی دانش به عنوان مقوله ای پژوهشی و اقتصادی شده است. نقش و سهم دارایی دانش در پیشرفت مدیریتی، فنی و اجتماعی، اقتصادی، موضوع تحقیقات جدید قرار گرفته است، به طوری که آن را ابزاری ارزشمند برای توسعه دارایی های کلیدی یک سازمان می دانند. اندازه گیری دارایی دانش به منظور مقایسه شرکت های مختلف، تعیین ارزش واقعی آنها و حتی بهبود کنترل های آنها، براساس رویکردی راهبردی از دارایی های نامشهود استوار است. با این توضیحات، پژوهش حاضر با هدف بررسی اقدامات ، روش ها ، الزامات و وضعیت سنجش دارایی دانش در کشور ایران انجام شده است. این تحقیق از لحاظ هدف بنیادی و از لحاظ ماهیت و شکل انجام تحقیق، توصیفی-مروری است. برای گردآوری داده ها از روشهای کتابخانه ای استفاده شده است. در پایان این مقاله ضمن بررسی ابعاد مختلف سنجش دارایی دانش در کشور به جمع بندی از نتایج پرداخته می شود.

دارایی دانش، اقتصاد دانش محور، سرمایه فکری، مدیریت دانش