بررسی اثربخشی بازی های نمایشی بر مهارت های ارتباطی دانش آموزان

بازی در عین اینکه وسیله سرگرمی است، جنبه ی آموزندگی و سازندگی نیز دارد در برخی موارد اشتغال کودک به بازی بیش از ارزش خواندن کتاب است. کودکان در خلال بازی ها به ویژه بازی های آموزشی، به مفاهیم جدیدی دسترسی پیدا می کنند و مهارت بیشتر و بهتری را کسب می نمایند. در حین بازی مطالب آموختنی، بدون فشار و با میل و رغبت فرا گرفته می شود. یکی از نیازهای مهم این دوران توسعه مهارت های ارتباطی است که برای سازگاری در زندگی اجتماعی بعدی نقش اساسی ایفا می کند. مهارت های ارتباطی مجموعه رفتارهای آموخته شده ای مانند تعامل، همکاری و کمک کردن به دیگران است که فرد را قادر می سازد با دیگران ارتباط اثربخش داشته باشد. دانش آموزانی که مهارت ارتباطی کافی کسب کرده باشند در ایجاد رابطه با همسالان و یادگیری در محیط آموزشی موفق تر از دانش آموزانی هستند که فاقد این مهارت هستند. هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی بازی های نمایشی بر مهارت های ارتباطی دانش آموزان می باشد. مطالعه پیش رو مروری بوده و نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر این است که بازی های نمایشی در حال توسعه این روند هستند. به نظر می رسد بازی های نمایشی با تاثیر بر سیستم عصبی باعث پیشرفت توانایی های اجتماعی و از همه مهمتر ارتباطی و شناختی دانش آموزان می شود.

Keywords:

بازی های نمایشی , مهارت های ارتباطی , دانش آموزان