شفافیت، هسته کانونی گزارشگری مالی است و شفافیت گزارشگری مالی به معنای پدیدار کردن قابل درک راستینگی های اقتصادی واحدهای تجاری به دست گزارش های مالی است. از سوی دیگر، مدیریت سود، گزارش غیرواقعی عملکرد اقتصادی واحد تجاری است که ممکن است به منظور گمراه نمودن برخی ذی نفعان و یا فرود تاثیر قراردادن دستاوردهای پیمانی منتشر شود؛ بنابراین، در پژوهش حاضر، بستگی میان مدیریت سود واقعی و مدیریت سود تعهدی با شفافیت اطلاعات حسابداری مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه آماری دربرگیرنده ۲۵ شرکت داروسازی از شرکت های پذیرفته شده در بهابازار اوراق بهادار تهران است که در سال های ۱۳۹۰ الی ۱۳۹۹ بررسی شده اند. برای سنجش مدیریت سود واقعی از مدل روچودری (۲۰۰۶) و برای اندازه گیری مدیریت سود تعهدی از مدل کازنیک (۱۹۹۹) استفاده شده است. شفافیت اطلاعات حسابداری نیز با استفاده از مدل بارت و همکاران (۲۰۰۹) اندازه گیری می شود. دستاوردهای پژوهش نشان می دهد میان مدیریت سود واقعی و شفافیت اطلاعات حسابداری ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. بدین معنی که بهرمندی از گزینش در مورد تصمیم های عملیاتی، سرمایه گذاری و تامین مالی که شناسه های برجسته مدیریت سود واقعی هستند می توانند بر شفافیت اطلاعات مالی اثرگذار باشند. همچنین همسان با فرضیه نخست، برایند فرضیه دوم نشان می دهد که میان مدیریت سود تعهدی و شفافیت اطلاعات حسابداری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.