یکی از بخش های مهم در صنعت گردشگری هتل داری است که مهمترین و بیشترین سرمایه گذاری در احداث و تاسیس هتل و اماکن اسکان صورت میگیرد. در زنجیره ارزش تولید خدمات گردشگری مراکز اسکان نقش بسزایی دارند. یک سرمایه گذاری ریسک پذیر است و چندان اطمینان بخش نیست، زیرا صنعت گردشگری با وجود بحران های طبیعی و غیرطبیعی و تغییرات ابعاد شش گانه اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، مدیریتی و زیست محیطی بسیار حساس و آسیب پذیر می باشد و تقاضای سفر را تغییر می دهد. توقف بحران های طبیعی و غیرطبیعی نیز غیرممکن است. بنابراین درصد اشغال هتل ها همیشه دارای فرایند فراز و فرود است و نمی توان درآمد هنگفتی نسبت به حجم سرمایه گذاری متوقع بود. بازده سرمایه گذاری بسیار پایین و چندان امیدوارکننده نخواهد بود، بنابراین نیاز به پشتیبانی ، ایجاد انگیزش و کمک های بخش دولتی دارد؛ علاوه بر نیازهای دیگر، چالش هایی نظیر عدم مدیریت، عدم تخصص، عدم همکاری موسسات مالی و چالش ها دیگری در بحث هتلداری وجود دارد که در این پژوهش به آنها پرداخته خواهد شد. این پژوهش از یافته های کتابخانه ای از قبیل مقالات، کتاب ها، اظهارنظر متخصصان و تجربه پژوهشگر که نیم قرن در این بخش حضور داشته؛ تهیه و ارائه گردیده است.