یارانه ها و خطاهای نوع اول و دوم

مقاله حاضر، نگاهی دارد به نظرات کلاسیک، در مورد نقش دولت در ایجاد محیط  امن به منظور حمایت از اقشار مختلف، وجود یک سیستم تامین اجتماعی فراگیر در هر جامعه.  این نوشتار به این مسئله اشاره دارد، که یک سیستم کارآمد حمایتی نیازمند آن است ؛ که هدفمند باشد. زیرا از این طریق می تواند، از سویی، به توزیع بهتر درآمد و از سوی دیگر، به کاهش هزینه ها بی انجامد. بنابراین انجام چنین طرحی، مستلزم شناسایی گروه های نیازمند حمایت، و انتخاب کالاهای یارانه ای است. در طول مقاله، نوع تقسیم یارانه در ایران و افراد تحت پوشش این برنامه ؛ با تکیه بر  الگو های مصرفی گروه های درآمدی متفاوت، و میزان محدودیت تعریف گروه، مورد برسی قرار گرفته است. در عین حال جداول مختلف، در مورد میزان یارانه های پرداختی ، و محاسبه خطای ممکن در محاسبات، نشانگر آن است، که وجود یک الگوی قابل قبول، نه تنها کمکی مناسب محسوب می گردد، بلکه هزینه ها را نیز کاهش خواهد داد.