تحلیل اثرات مکانی- فضایی حکمروایی خوب در توسعه متوازن و متعادل شهری (موردپژوهی: شهر همدان)

حکمروایی خوب رهیافتی تطبیقی در برنامه ریزی و مدیریت منابع در قلمرو سرزمین (کشور، منطقه، شهر، روستا، و مانند اینها) برای دستیابی به توسعه پایدار و توازن منطقهای به شمار می آید و به عنوان یکی از رویکردهای نوین مدیریتی و رهیافت جدید توسعه و کاهش فقر به شمار میرود. پژوهش حاضر با هدف؛ بررسی و تحلیل اثر حکمروایی خوب بر توسعه و توازن منطقه ای همدان تدوین شده است. روش به کار گرفته شده توصیفی- تحلیلی مبتنی بر منابع اسنادی و پیمایشی است. جامعه آماری در این تحقیق، کارشناسان و متخصصان حوزه حکمروایی و توسعه توازن منطقه ای( اساتید دانشگاه، کارشناسان و مدیران شهری) است. نتایج پژوهش بیانگر این واقعیت است که از بین مولفه های حکمروایی، مولفه»عدالت محوری« دارای بیشترین بار عاملی است همچنین در بعد ساختاری اثرات حکمروایی خوب در توسعه متعادل و متوازن شهر مشهود بوده است.

Keywords:

حکمروایی خوب , توسعه متوازن , توسعه متعادل , همدان.