فائزه بهادری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، ،دانشگاه محقق اردبیلی ،اردبیل ، ایران-
الهه نوازش - دانشجوی کارشناسی جغرافیا، ،دانشگاه محقق اردبیلی ،اردبیل ، ایران-

کالبد خانه و مسکن یکی از ابتدایی ترین و اصلی ترین گونه های معماری است و می توان پذیرفت معماری با سرپناه و مسکن آغاز گردیده است. خانه های ایرانی که در روزگار سنتی به پویایی رسیده بودند در روزگار معاصر قواعدی نو بر خود یافته اند. بدین ترتیب مفهوم خانه نزد ساکنین تغییر نموده است. خانه های سنتی ایران نه تنها یک سرپناه بلکه همواره پاسخگو به نیازهای ساکنین خود در تمامی جنبه های مادی و معنوی بوده است. معماری سنتی از طرفی بر پایه اعتقادات و باورهای مردم این سرزمین شکل گرفته و از طرفی به خوبی با شرایط محیطی وفق پیدا کرده است. با پیشرفت تکنولوژی تغییرات چشمگیری در سطح ساختمان سازی و معماری و نیز در همه سطوح زندگی ایجاد شده است. و با توجه به این امر می توانیم با طراحی هوشمندانه و در نظر گرفتن معماری با القای حس آرامش و سکون در فضای داخلی خانه کمک شایانی در ایجاد حس آرامش در ساکنین داشته باشیم. امروزه ما انسان ها بیشتر زمان خود را در خانه سپری می کنیم و از خستگی روزمره به خانه برای استراحت پناه می بریم. آرامش به عنوان یکی از نیازهای روحی و روانی هر فرد است و ایجاد آرامش در خانه می تواند باعث به وجود آوردن شادابی و سلامتی روانی و طول عمر بیشتر شود. ما در این پژوهش به دنبال درک اصول تامین کننده آرامش در خانه های اصیل و از سوی دیگر به دنبال شناخت عوامل برهم زننده آرامش در معماری خانه های جدید خواهیم بود و به معرفی علت این تغییرات و به دنبال آن به بیان راهکارهای موثر در جهت حفظ آرامش در خانه های امروزی و پیوند آنها با آرامش خانه های سنتی می پردازیم.

آرامش، خانه های امروزی، معماری سنتی ایران